Claims om gezondheidsverschillen te verminderen – Dagsavisen

Alle partijen die oproepen tot het vertrouwen van de kiezers in de parlementsverkiezingen van dit najaar, moeten een plan hebben om de verschillen te verkleinen, zegt secretaris-generaal Mina Gerhardsen van de National Public Health Association.

Dergelijke plannen zijn al eerder gepresenteerd, maar gaven niet de resultaten die Gerhardsen wilde.

In 2007 presenteerde de tweede regering van Jens Stoltenberg een tienjarige nationale strategie voor het wegwerken van sociale ongelijkheden op het gebied van gezondheid.

De strategie gaf een goed inzicht in de op te lossen uitdagingen. Het probleem, zegt Gerhardsen, is dat er geen gevolg aan is gegeven.

– De strategie die bepaalt dat alle sectoren hun deel van de baan opeisen. Het was een goed plan, maar in plaats van het te volgen, leek het in plaats daarvan in een la te worden gestopt.

[ Helse i hver skattekrone ]

Van slecht naar slechter

Gerhardsen vertelt dat het in de jaren sinds de strategieperiode, van 2017 tot nu, van kwaad tot erger is gegaan.

Er zijn een aantal plannen geweest die aangeven dat toenemende ongelijkheid een probleem is, maar er zijn geen maatregelen om er iets aan te doen, merkt ze op.

– Ontwikkeling is in deze periode de verkeerde kant opgegaan, met grotere verschillen in het algemeen, hoe groter de kloof tussen arm en rijk en meer kinderen die in armoede opgroeien.

Gerhardsen wijst op verschillende onderzoeken en onderzoeken om te bewijzen dat het verschil tussen Jürgen Hatmaker en King Solomon steeds groter wordt.

De rijkste 40-jarigen kunnen tot 14 jaar langer leven dan de armste. Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid merkt op dat de verschillen tussen 2005 en 2015 aanzienlijk zijn toegenomen.

Volgens de Universiteit van Bergen hebben vrouwen onder de 70 jaar met het laagste opleidingsniveau drie keer meer kans op een hartaanval dan vrouwen met het hoogste opleidingsniveau.

Sociale factoren zoals landachtergrond, opleiding en inkomen zijn belangrijk voor het risico op kanker, zo meldt het Kankerregister.

Jongeren die thuis minder middelen hebben, minder goed gedijen op school en in de gemeenschap, een problematischere relatie hebben met ouders en vrienden, vaker worden gepest, vaak mentale en fysieke gezondheidsproblemen hebben en pessimistischer zijn over de toekomst, stelt Ungdata.

Sterke egalitaire idealen

Dit is iets waar mensen zich zorgen over maken en zich zorgen over maken. Gerhardsen vervolgt: We hebben sterke egalitaire idealen in Noorwegen.

Het is geen doel om hetzelfde leven te leiden, maar iedereen zou dezelfde levenskansen moeten hebben als ze hun leven moeten vormgeven volgens hun eigen verlangens en ambities. Gezondheid en levensverwachting moeten afhankelijk zijn van inkomen in strijd met het sociaal contract dat we hebben.

Wat zou er nodig zijn om de ontwikkeling te transformeren in de richting van de toenemende verschillen tussen mensen in Noorwegen?

Als politici verschillen serieus nemen, moet dit als beleidsdoelstelling worden gesteld. Gerhardsen antwoordt nu dat de toenemende ongelijkheid slechts een stil gevolg is van de andere voorstellen.

Volgens de National Public Health Association ligt een groot deel van het antwoord op hoe de verschillen kleiner zouden moeten zijn, buiten het gezondheidsgebied, inclusief fiscaal beleid en beroepsleven.

Gerhardsen legt uit dat het grootste verschil zit tussen degenen die een baan hebben en degenen die geen baan hebben.

Meer mensen die de middelbare school hebben afgerond en meer mensen die werken zijn ook goede maatregelen tegen ongelijkheid en een slechte gezondheid. Tegelijkertijd is het noodzakelijk om naar grote structuren te kijken, als economische instrumenten om gelijkheid te bereiken. Het is gewoon het feit dat toenemende economische ongelijkheden leiden tot grotere ongelijkheden op gezondheidsgebied. Als politici duidelijke doelen durven te stellen, zijn er genoeg experts in de schatkist die kunnen laten zien welke instrumenten en maatregelen politici moeten nemen om ongelijkheid terug te dringen.

[ Ap: Vi må ta folkehelsekrisen på alvor ]

Maatregelen voor kinderen

Ook de National Public Health Association is van mening dat kinderopvang voor alle kinderen, gratis schoolmaaltijden en meer lichamelijke activiteit op school maatregelen zijn die de verschillen verkleinen.

Onderzoek toont aan dat maatregelen zoals gratis schoolmaaltijden een van de belangrijkste dingen zijn die we kunnen doen om sociale verschillen in voeding te overbruggen, benadrukt Gerhardsen.

Naar de kleuterschool gaan betekent veel voor later succes op school, wat erg belangrijk is om negatieve sociale spiralen weg te werken, vervolgt ze.

We weten ook dat er een groot verschil is tussen kinderen die de mogelijkheid hebben om deel te nemen aan recreatieve activiteiten en kinderen die dat niet doen, dus meer fysieke activiteit op school kan de verschillen tussen kinderen thuis wegnemen. Alle kinderen gelijke kansen geven om te leren, meester te worden en gezond te zijn, is een van onze beste investeringen in zowel de algehele gezondheid als het welzijn.

– U pleit ook voor ‘verstandig gebruik van belastingen’ omdat ze gezonde, gezonde keuzes vergemakkelijken. wat betekent dat?

“Zowel onderzoek als mensen zijn er voor dat het een makkelijker gezonde keuze moet worden, want wat ongezond is kost meer en wat gezond is kost minder”, antwoordt Gerhardsen.

– Dit is ook belangrijk vanuit het perspectief van ongelijkheid omdat mensen met slecht advies het goedkoopste voedsel kopen en dan moet het iets gezonds zijn, geen slecht bereid voedsel of goedkoop gebak.

[ Advarer mot konsekvensene av pandemien ]

Stel duidelijke doelen

Wat voor soort doelen moeten worden gesteld om de gezondheids-sociale ongelijkheden tussen de rijksten en de armsten te verkleinen? Tien jaar verschil in levensverwachting? Vijf jaar verschil?

– Er zullen altijd verschillen zijn. Gerhardsen stelt dat sociaal gecreëerde verschillen, die onrechtvaardig zijn en waar iets aan gedaan kan worden, moeten worden bestreden.

Het belangrijkste wat we kunnen doen is concrete doelen stellen voor alle aandoeningen die de volksgezondheid raken. Als we gezondheidsongelijkheden willen verminderen, moeten we economische ongelijkheid, drop-out-ongelijkheid, werk-privé-ongelijkheid en ongelijkheid in leefgewoonten verminderen. Er moeten duidelijke doelen worden gesteld om de ongelijkheid te verminderen in sectoren die de instrumenten op al deze gebieden domineren. Dan is het niet voldoende om het doel te stellen om enkele kwetsbare groepen te bevrijden. Variaties hebben een steil trapvormig patroon door de hele gemeenschap. De hele trap moet minder steil zijn.

– Wat zijn de kosten van de kroon en de kroon om de verschillen in de door u voorgestelde methoden te verkleinen?

Het is moeilijk om een ​​berekening te maken voor iets dat inspanning vereist op vele gebieden, van het terugdringen van schooluitval tot het beperken van de verspreiding van kanker. Gerhardsen antwoordt dat onze mening is dat ongelijkheid kost.

[ Matbutikkene reklamerer mest for kjøtt ]

Heel oneerlijk

Hogere sociale ongelijkheid verlaagt de belastinginkomsten omdat er minder mensen werken en de gezondheidsuitgaven hoger zijn dan we zouden hebben gehad met kleinere verschillen. Ze voegt eraan toe dat sociale verschillen in gezondheid van toepassing zijn op bijna alle ziekten, verwondingen en kwalen.

En dan moeten we bedenken dat kleine verschillen ook voordelen hebben op andere gebieden dan gezondheid. Kleine verschillen vergroten het vertrouwen tussen mensen en het vertrouwen tussen mensen en autoriteiten. De meeste economen hebben erkend dat kleine verschillen ook positief zijn voor het economische mechanisme van de verzorgingsstaat. Tegelijkertijd is het zeer oneerlijk dat mensen die in slechte omstandigheden leven met lagere levenskansen, ook meer ziekten krijgen en de kans op vroegtijdig overlijden vergroten.

Merk op! U leest nu een openstaand artikel. Om toegang te krijgen tot alle inhoud van Dagsavisen, Bekijk hier ons abonnementsaanbod!