De Israëlisch-Nederlandse Jood leidt de nieuwe progressieve partij

Amsterdam – Op 18-jarige leeftijd maakte Ime Carmi een ongebruikelijke keuze voor afgestudeerden van haar grote openbare middelbare school in Amsterdam: ze ging naar Israël met plannen om in het leger te gaan.

Carmi, die haar ouders in Israël ontmoette, ging de Negev-woestijn binnen met enorme ambities in een pre-militair paraatheidsproject.

‘Ik wilde premier van Israël worden’, herinnert hij zich.

Maar hij werd al snel teleurgesteld door de gepolariseerde politiek van het land en ging naar huis.

“Ik sprak uiterst links en uiterst rechts met mensen en realiseerde me dat vrede niet mogelijk is”, vertelde hij eerder dit jaar aan het Nederlands-Joodse weekblad NIW. “Ik heb Nederland gemist. Ik voel me niet op mijn gemak. ​

Carmi zal de partij niet vertegenwoordigen in het parlement – Volt had vier keer zoveel stemmen moeten winnen, iets wat niemand had verwacht, het zou moeten gebeuren – maar het zal blijven bouwen. Hij zei dat hij onder de indruk was van Walt’s visie omdat hij een Nederlandse Jood was die het campagnespoor omarmde te midden van aanvallen van extreem-linkse anti-Israëlische activisten.

“Na de Holocaust werd de Europese Unie opgericht om transnationale politiek te bevorderen”, zei Carmi tegen de Jewish Telegraph. “Desalniettemin zien we vaak de nationale politiek binnen de EU spelen. De oprichting van de EU moet onze politiek echt transnationaal maken. Europa heeft oplossingen voor alle uitdagingen.”

De Nederlandse stemming, die opnieuw naar voren kwam als de grootste en meest wenselijke stemming om de regerende rechtse Volkspartij voor Vrijheid en Democratie van premier Mark Rutte in de komende vier jaar te leiden, werd algemeen gezien als een referendum over de aanpak van COVID in het land. 19 Infectie. Carmi zette zijn campagneretoriek voort, gericht op generatiekloven, waarbij hij Volt onderscheidde van alle andere partijen.

“Tijdens COVID-19 kregen jongeren te horen dat ze solidair moesten zijn met ouderen en dat ze vatbaarder waren voor het virus”, zei Carmi. “Maar het oude electoraat heeft niet heroverwogen. Het klimaat, dat vooral belangrijk is voor de jeugd, is gemarginaliseerd in de plannen van de partij met het oudere electoraat.”

Naarmate het profiel van Walt groeide bij de Nederlandse verkiezingen, nam ook de kritiek op de partij toe. Degenen aan de rechterkant concentreerden zich op het feit dat de Open Society, opgericht door George Soros, een liberale Joodse filantroop die Pan-Europese doelen steunde, $ 25.000 gaf om de oprichting van de partij te steunen. Ondertussen namen extreem-linkse activisten Carmi in contact met Israël en beschuldigden hem ervan een “zionistische activist” en een “Israëlische huurling” te zijn.

Zijn reactie weerspiegelt de hand in hand benadering van Volt van het Israëlisch-Palestijnse conflict, dat voor veel progressieve partijen een centraal probleem in hun buitenlands beleid heeft gecreëerd.

“Waar Volt zo ver weg over is, is dat dit debat niet zal plaatsvinden”, zei hij tegen de JDA.

Carmi is persoonlijk kritisch over veel van het beleid van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, en Volt steunt een tweestatenoplossing voor het conflict. Maar de Zweedse Joel Bohm, die lid is van Walt’s internationale commissie, zei dat de partij “heel voorzichtig was om niet ondersteboven te draaien in een debat dat niet lijkt op sommige van onze dierbaren, aangezien het lokale banden heeft met Israël of Palestina.”

Dit is een les die is geleerd van Labour in het Verenigd Koninkrijk, waar het aangaan van conflicten begon met “een oprecht verlangen naar sociale rechtvaardigheid” en vervolgens werd omgeleid naar antisemitisme. Bohme is niet joods.

Voordat hij bij Walt kwam, studeerde Carmi politieke psychologie en werkte als internetbeveiligingsadviseur, ter ondersteuning van de Nederlandse Labour Party, de politieke thuisbasis van veel Nederlandse Joden.

‘Maar ik raakte steeds meer gefrustreerd door Labour,’ zei Carmi. ‘Het viel ons toen gewoon op. Ik denk dat we moeten heroverwegen hoe we de politiek gedetailleerder maken voor een nieuwe generatie. ​

Carmi wordt gebruikt om het getroffen pad vrij te maken. Als tiener stopte hij met de Maimonides Jewish High School in Amsterdam, waar de meeste van zijn vrienden woonden, waar hij binnen een paar maanden aan zijn studie begon.

“Het voelde meer als een Joodse bubbel”, zei hij tegen NIW. “Ik verhuisde van een school met 100 studenten naar een leerfabriek met 2000 studenten met verschillende achtergronden.”

Carmi’s familie woont al decennia in Nederland. Zijn vader, een in Israël geboren Sebartische jood van Jemenitische afkomst en een in Brazilië geboren Ashkenazische jood, was daarheen gegaan vanuit Israël, waar ze elkaar ontmoetten. Na het verlaten van zijn joodse school werd Carmi, die een broer en een zus heeft, een actieve joodse gemeenschapsleider, leider van de Habonim Nederlandse Joodse Jeugdbeweging en een vertegenwoordiger van jonge joodse gemeenschapsleden bij de Centraal Joodse Organisatie van Nederland. ​

Als politiek activist aanvaardde Carmi bepaalde standpunten die in strijd waren met de belangen van de joodse gemeenschap in Nederland. Hij wil de overheidsfinanciering voor religieuze scholen zoals die hij studeerde, stopzetten. Ook verzette hij zich tegen het besluit van de Nederlandse regering om een ​​speciale correspondent voor de strijd tegen antisemitisme aan te wijzen, met het argument dat dit soort haat zich niet op anderen zou moeten richten.

“Ik begrijp dat wij joden vanwege onze geschiedenis anders tegen antisemitisme aankijken dan racisme, maar dat rechtvaardigt geen individuele benadering. Wat als elke minderheidsgroep een eigen anti-discriminatiecoördinator zou hebben?”, Schreef Carmi in een artikel voor NIW.

“Ik heb geen idee dat Itte of Walt, die in wezen een linkse progressieve partij is met de nadruk op de EU, op enigerlei wijze de belangen van de Joodse gemeenschap of Israël vertegenwoordigt”, aldus Esther Voight, hoofdredacteur van NIW. ​ “Maar we moeten nog wachten om iets te leren, want nu zijn ze de nieuwe kinderen in het kiesdistrict.”

Carmi en Volt hebben argwaan gewekt bij enkele progressieven, waaronder enkele Nederlandse joden die politiek betrokken zijn.

“Als Nederlandse Jood ben ik bang om teveel macht in een federale regering te leggen, ook al is die democratisch gekozen, vooral als die democratisch gekozen wordt, want er is een EU”, zei politiek activist Nathan Bowser. Hij was deze week kandidaat bij de Progressive Libertarian Party, wat twijfel doet rijzen over de EU. De liberalen wonnen geen zetels.

Carmi’s enthousiasme en idealisme zijn besmettelijk en ‘herinneren me eraan’, zei Bowser. “Maar er is een reden waarom de populariteit van de EU afneemt. In plaats van na te denken over echte oplossingen, verdubbelt Volt gewoon.

Deze week kwamen Nederlandse kiezers grotendeels met dat in gedachten, waardoor de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie meer zetels kreeg, waardoor Rutte voor een vierde keer kon reizen. De partij had in haar campagne een terugval tegen een aantal EU-beleidsmaatregelen.

Ondertussen heeft de Vrijheidspartij, die de Britse stap om het “Nexit” -plan om Nederland uit de EU te verdrijven, steunde, zetels verloren en is nu de derde grootste partij. De tweede plaats ging naar de linkse progressieve T66-partij, die ideologisch dicht bij de Volt staat. Dit geeft Volt een goede uitgangspositie om impact te maken in het Nederlandse parlement dat bekend staat als de Tweet Commer.

“We willen de EU hervormen, die veel problemen heeft op het gebied van bureaucratie en vertegenwoordiging”, zei Carmi. “Dit is de enige manier waarop we het Europa kunnen redden dat we hebben geërfd van vorige generaties.”