De rechten van EU-burgers in het VK verdwijnen – Dagsavisen

Vijf jaar na de Brexit-stemming heeft de terugtrekking van Groot-Brittannië ernstige gevolgen gehad voor veel mensen die al tientallen jaren het recht hebben op vrij verkeer tussen de EU en het VK.

Miljoenen Europeanen moeten woensdag om middernacht een permanent verblijf in het VK aanvragen om te voorkomen dat ze rechten verliezen die velen als vanzelfsprekend beschouwen. Dit omvat het recht om te werken, een huis te huren en sociale zekerheid te ontvangen. In het ergste geval lopen ze het risico uitgezet te worden.

Hetzelfde geldt voor Britten die in de Europese Unie wonen.

[ Kommentar: Himmel eller helvete? Det er lenge siden dette var det flertallet ville ]

Ouderen kunnen in het buitenland terecht komen

In Groot-Brittannië bestaat de vrees dat tienduizenden Europeanen, mogelijk honderdduizenden, nog een deadline moeten stellen. De bezorgdheid is vooral groot voor senioren die al tientallen jaren in het land wonen, en ook minderjarigen die ouders hebben die niet weten dat ze die moeten aanvragen.

Statistieken tonen aan dat slechts 2 procent van de sollicitanten 65 jaar of ouder is

Ook andere kwetsbare groepen lopen het risico te vallen, waaronder zo’n 2.000 kinderen die worden opgevangen door sociale autoriteiten, die het risico lopen tussen alle stoelen te vallen en zonder wettig verblijf terecht te komen.

Marlis Haselton, 55, heeft het VK al meer dan 30 jaar tot zijn thuis gemaakt. Ze is Nederlands staatsburger, maar is getrouwd met een Brit en is op Britse bodem bevallen van haar kinderen. Ze beschouwt zichzelf als een “vaste figuur” in Groot-Brittannië, en voor haar vertrek uit de Europese Unie heeft ze geen idee opgeofferd over haar immigrantenstatus.

Voor Haselton en vele anderen is dit het moment van de waarheid, dat de gevolgen van het referendum vijf jaar geleden voor het grote publiek laat zien. Zelf vroeg en kreeg ze een verblijfsvergunning, maar het hele proces zorgde voor nieuwe onzekerheid over het leven dat ze had opgebouwd aan de andere kant van het Britse Kanaal.

– Ik voel me niet rustig. Ik maak me zorgen over de toekomst. Ik heb geen gevoel van veiligheid als het gaat om ouder worden als buitenlander. Ze zegt dat het gevoel dat ik thuis had, weg is.

[ Slår den britiske unionen sprekker nå? ]

Veel Oost-Europeanen

Volgens de Britse regering hebben ongeveer 5,6 miljoen mensen, voornamelijk uit Polen en Roemenië, een verblijfsvergunning aangevraagd. Dit is veel meer dan de eerste schattingen. Bijna de helft kreeg een verblijfsvergunning, terwijl ongeveer twee miljoen mensen te horen kregen dat ze opnieuw een aanvraag moesten indienen als ze vijf jaar in het land waren.

Ongeveer 400.000 mensen bevinden zich nog steeds in onzekerheid omdat ze nog geen antwoord hebben gekregen, zegt Lara Barisotto, die deelnam aan de The3million-campagne, een groep die na de Brexit-stemming werd opgericht om te strijden voor de belangen van EU-burgers.

Dit zijn mensen die we veel horen. Je wilt veilig zijn, je wilt plannen maken voor de toekomst en je kunt je voorstellen hoe moeilijk het is om niet veilig te zijn in het leven nu er zoveel dingen gaan veranderen, zegt ze.

[ Her er påstandene som har skapt storm rundt Boris Johnson  ]

derderangs burger

De Russische Daria Ryabchikova heeft zich in februari aangemeld, maar heeft nog geen antwoord gekregen. Ze kan goed opschieten met een Belg en zegt dat het “extreem frustrerend” was om vier maanden te wachten. Nu vreest ze dat het uitstel gevolgen zal hebben voor een nieuwe baan die ze gaat beginnen.

– Ik voel me een derderangsburger, ook al werk ik hier en betaal ik belasting met mijn metgezel, ook al woon ik hier en heb ik vorig jaar bijgedragen aan de strijd tegen de pandemie. Nu kan ik mijn simpele verzoek niet eens op tijd verwerken, zegt ze.

Er zijn geen cijfers over hoeveel mensen de deadline hebben gemist. Maar zelfs een klein percentage van de Europese bevolking van Europa vormt volgens Barisotto tienduizenden mensen.

De 25-jarige, met een achtergrond uit Italië en Brazilië, reisde de afgelopen weken door heel Engeland. Samen met andere vrijwilligers deed ik onderzoek naar omgevingen met veel immigranten en vroeg hen om een ​​permanente verblijfsvergunning aan te vragen voordat het te laat was.

[ Sveriges regjering falt da den ville slippe fri leiemarkedet – hvordan kunne det bli en så omstridt sak? (+) ]

Gevolgen na vele jaren

Madeleine Sumption, directeur van het Migration Observatory aan de Universiteit van Oxford, zegt dat veel Europeanen, vooral minderjarigen van wie de ouders er niet om hebben gevraagd, niet per se zullen begrijpen dat ze hun verblijfsvergunning zijn kwijtgeraakt.

Voor sommigen zal het later duidelijk worden, bijvoorbeeld wanneer ze een nieuwe baan krijgen of een ziekenhuisbehandeling nodig hebben. Ze zegt dat het nog vele jaren kan duren voordat de juridische, politieke, economische en sociale gevolgen zichtbaar worden.

De Britse regering zei dat het scepticisme ten goede zou komen aan degenen die “redelijke redenen” hadden om te laat naar voren te komen, maar het verminderde de zorgen niet. In ieder geval hebben velen geen vertrouwen in hun vermogen om in de toekomst te overleven.

De zaak gaat verder tijdens de video

– in de steek gelaten voelen

Elena Remigi, een vertaler die opgroeide in Milaan, startte het “In Limbo”-project waar ze de verhalen van EU-burgers in het VK verzamelt. Ze zegt dat velen teleurgesteld zijn door de Britse autoriteiten.

– Het is echt triest dat zoveel mensen die hier eerder woonden zich onwelkom voelen en moeten reizen. Ze zegt dat het heel moeilijk is om sommigen te vergeven.

De Nederlandse Haselton zegt dat haar Britse man overweegt het hele gezin naar Nederland te halen. Ze is verdeeld.

– Ik hou nog steeds van dit land, mijn hart zou breken als ik moest verhuizen. Tegelijkertijd weet ik niet zeker of ik wil blijven. Als het gaat om een ​​gevoel van verbondenheid, staat niets op een blad, zegt ze.

Blijf geïnformeerd. Ontvang een dagelijkse nieuwsbrief van Dagsavisen