De tweede plaats die nummer één werd – VG

Het Eurovisie Songfestival van dit jaar is vanaf het begin politiek geweest.

Dit is een opmerking. De opmerking weerspiegelt het standpunt van de auteur

Nee, het is niet mijn bedoeling om “geef vrede een kans” te gebruiken in het openingsnummer.

Al was het ook duidelijk niet toevallig.

Het is niet zo belangrijk over de Oekraïense “Stefania” (Стефанія) Het was de beste muzikale functie. Ondanks het feit dat ondergetekende in ieder geval het inspirerende gebruik van jaren ’90 klokkenspel en manische fluit met lampenkap hoed en spuwende rap leuk vond.

Eurovisie ging altijd over meer dan alleen muziek. Al is het gebaseerd op de droom om Europa te kunnen verenigen voor televisieschermen op het moment van een kampvuur.

Zo werkt het natuurlijk niet. Alles is politiek op Eurovisie.

De stemregels zijn een paar jaar geleden gewijzigd om te voorkomen dat Oost-Europese (en Scandinavische) landen gewoon op elkaar stemmen. Cyprus kent Griekenland altijd 12 punten toe en vice versa. Dit zijn de politieke dunne lijnen.

Het meest problematische is Turkije De boycot na de overwinning van Conchita Wurst in 2014. Politieonderzoek naar Azerbeidzjanen die in 2009 voor de bijdrage van Armenië stemden, het Armeense gebruik van de vlag van de Republiek Artsakh in de halve finales van 2016 en natuurlijk de Noorse danseres Mona Berntsen op haar beurt door de Israëlische politie Nadat de Palestijnse vlag verscheen tijdens Madonna’s optreden in de finale van Tel Aviv in 2019, zijn er meerdere voorbeelden.

Rusland werd bekend Hij werd uit de finale van dit jaar gezet Na de aanval op Oekraïne in februari.

Het is niet de eerste keer dat Eurovisie de afgelopen jaren ruzie heeft met Poetin. In de finale van 2017 in Kiev Oekraïne heeft de Russische deelnemer geschorst Omdat ze toerde op de Krim na de annexatie van Rusland in 2014.

De European Broadcasting Union (EBU) dreigde de organisatie in Oekraïne te sluiten.

Het winnende nummer van vorig jaar, ‘1944’, ging over de deportatie van de Tataren door Stalin tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het moest een probleem zijn.

Terwijl het Georgische 3G-trio in 2009 door de European Broadcasting Union werd gediskwalificeerd vanwege zijn discobijdrage met de exacte titel “We don’t want to put in”. De finale was in Moskou.

Het is ook niet zo dat de European Broadcasting Union Rusland deze keer in zijn eentje van zich af heeft geduwd. Dit kwam onder druk van verschillende landen.

Evenmin is het zo dat de jury op Oekraïne heeft gestemd. Na het tellen van alle jurystemmen behaalde de Oekraïense inzending de vierde plaats met vijf twaalf punten, 91 punten achter Groot-Brittannië, dat acht twaalf punten kreeg.

Toen gaven mensen een historisch record 439 punten. En Oekraïne en het Kalush Orkest, zeggen ze, hoefden nooit achterom te kijken.

Het was trouwens Alina Bash die Oekraïne zou vertegenwoordigen in de finale. Ze werd later gediskwalificeerd door haar thuisland nadat ze dezelfde reisregels had overtreden als de Russische Post uit 2017.

Het Kalush Orchestra is de tweede plaats die nummer één werd.

Het is moeilijk om een ​​meer symbolische overwinning te behalen voor een natie die al bijna drie maanden wordt aangevallen door een van ’s werelds supermachten.