De zee stijgt, maar de bijdrage van smeltend ijs kan gehalveerd worden

Onderzoekers van over de hele wereld werkten samen om een ​​beter beeld te krijgen van hoe de zeespiegel tegen het jaar 2100 zal stijgen.
“De wereldwijde zeespiegel zal blijven stijgen, zelfs als we nu alle lozingen stoppen”, zegt Tamsin Edwards van Kings College London. “Maar ons onderzoek geeft aan dat we de schade kunnen beperken.”

Vandaag geplaatst
Ze leidde de studie en onderzocht hoe smeltend landijs de zeespiegel in de 21e eeuw beïnvloedt. Dit is het smeltwater van zowel de gletsjers van de wereld als de ijskappen op Groenland en Antarctica. De studie is vandaag gepubliceerd in het tijdschrift Nature. De studie voorspelt dat de zeespiegelstijging als gevolg van smeltend ijs deze eeuw zou kunnen halveren als we de doelstelling van de Overeenkomst van Parijs om de opwarming van de aarde tot 1,5 graden te beperken, halen.
“Als de beloften ambitieuzer zijn, zullen de projecties van de zeespiegelstijging door smeltend ijs in het jaar 2100 dalen van 25 naar 13 cm. Dit betekent een minder ernstige toename van overstromingen langs de kust”, zei Edwards in een persbericht.

Gecoördineerd kader
Professor Regene Hook van de afdeling Geowetenschappen van de Universiteit van Oslo is een van de meer dan 80 onderzoekers van over de hele wereld die aan het onderzoek hebben bijgedragen.
In het verleden hebben verschillende onderzoeksgroepen over de hele wereld hun eigen schattingen gemaakt, maar zonder direct vergelijkbaar te zijn. “Iedereen deed het een beetje anders”, zegt Titan.uio.no.
Onderzoekers die de ijskappen van Groenland en Antarctica bestuderen en onderzoekers die meer dan 200.000 gletsjers over de hele wereld bestuderen, spelen nu in hetzelfde team.
We proberen nu een gecoördineerd raamwerk te hebben om deze schattingen op een gestandaardiseerde manier te maken, zegt Hook.
Volgens Edwards gebruikten ze grotere en geavanceerdere klimaat- en ijsmodellen dan ooit tevoren. Ze hebben bijna 900 simulaties verzameld van 38 internationale onderzoeksgroepen.

Groot belang voor het blokkeren van stormen
De zeespiegel stijgt jaarlijks met ongeveer 3,3 mm. Hook zegt dat dit gelijk is aan één centimeter in drie jaar.
Het klinkt misschien niet veel, maar 10 of 20 cm is erg belangrijk, deels omdat de zeespiegelstijging niet overal ter wereld hetzelfde is. Er zullen gebieden zijn waar er minder zijn, en er zullen gebieden zijn waar er meer zijn. Hier in Scandinavië hebben we nog steeds hoogte nadat het ijs na de ijstijd is verdwenen, dus het zal ons waarschijnlijk minder beïnvloeden.
Andere delen van de wereld kunnen het tegenovergestelde effect ervaren. Een ander belangrijk aspect van zeespiegelstijging is het risico op stormen. Volgens Store Norske Leksikon zijn stormen “bijzonder hoge waterstanden langs de kust in verband met een storm”.
De gemiddelde stijging is belangrijk, maar het belangrijkste zijn de extreme gebeurtenissen die op deze stijging volgen. Staat de zee 10 of 20 cm hoger, dan heeft dit een grote invloed op de frequentie en omvang van de stormen. Hook zegt dat het veel, veel mensen over de hele wereld zal treffen.
Meer dan de helft van de zeespiegelstijging is afkomstig van smeltend ijs. De rest komt door de uitzetting van het water door de stijgende zeetemperaturen.
De bijdrage van gesmolten sneeuw is de afgelopen decennia toegenomen. Zelfs als we vandaag alle emissies zouden stoppen, zal het smelten niet stoppen. Hook zegt dat de gletsjers zullen blijven krimpen omdat ze al tientallen jaren op emissies hebben gereageerd.

Antarctica Joker
De enorme hoeveelheden ijs op Antarctica vormen een uitdaging voor de berekeningen van de onderzoekers.
Antarctica’s “Joker” als het gaat om zeespiegelstijging. Het is moeilijk te voorspellen wat daar zal gebeuren, en dat is erg belangrijk voor de meest pessimistische inschatting, zegt Edwards.
Onderzoekers weten veel over andere gletsjers over de hele wereld en het is gemakkelijk om deze rivieren te modelleren.
Op Antarctica komen bijna alle gletsjers op zee terecht, dus niet alleen de luchttemperatuur, maar ook de zeetemperatuur heeft invloed op het smelten. Het grootste deel van het smelten gebeurt onder water, zegt Hook, wat moeilijk te simuleren en te voorspellen is.
De belangrijkste focus is nu de mogelijke ineenstorting van West-Antarctica. Dat is het grote onbekende, zegt Hook.

Onze acties betekenen iets
Vorige week ontdekte een andere recente studie dat de gletsjers in de wereld sneller krimpen dan twintig jaar geleden. Deze resultaten worden nu ingevoerd in de modellen van Hooke en collega’s voor betere berekeningen.
– Dit is precies wat we nodig hebben. We krijgen nieuwe gegevens over het verleden waarmee we onze modellen kunnen kalibreren. Voorlopig zijn we weer aan het rekenen met de nieuwe gegevens die vorige week zijn vrijgegeven, zegt Hook.
De resultaten van de studie die ze nu hebben gepubliceerd, zullen worden opgenomen in het volgende rapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) van de Verenigde Naties en zo beschikbaar komen voor politici en besluitvormers.
We kunnen alleen maar hopen dat ze naar ons luisteren en hun beslissingen baseren op wetenschap. Onze acties betekenen iets, zegt Hook, en er is zeker iets dat we kunnen doen om de schade te beperken.