Debat, democratie | Democratie op de automatische piloot

Vorige maandag Bijna drie miljoen mensen brachten dit keer hun stem uit in de stembus. Moet het nog vier jaar duren voordat zij in de gemeente een besluit nemen?

Noorwegen staat op de eerste plaats ter wereld wat betreft de meeste maatstaven die te maken hebben met vrijheid van meningsuiting en democratie. Het is makkelijk om je schouders op te halen en te denken: het werkt goed. Waarom veranderingen of veranderingen doorvoeren om meer en betere democratie te bereiken?

Maar het gaat niet allemaal goed als we het vergrootglas tevoorschijn halen.

De vraag die we ons moeten stellen is dus: moet de huidige versie van de democratie – vooral de lokale democratie – vernieuwd worden?

Tijdens de Arendal Week presenteerde de overheid Een grondige niveauanalyse Noorse democratie gehost door de Universiteit van Oslo. Hier volgen drie punten uit de samenvatting:

1. Het Noorse systeem scoort laag op het gebruik van referendumachtige instrumenten voor directe democratie.
2. Burgers zijn van mening dat machtsmisbruik en corruptie wijdverbreid zijn, vooral op lokaal niveau.
3. De politieke invloed is gelijk verdeeld tussen verschillende etnische groepen en tussen Noren met en zonder immigrantenachtergrond.

vraag De vraag die we ons dus moeten stellen is: heeft de huidige versie van de democratie – vooral de lokale democratie – een make-over nodig?

Minder gedoe als er geen mensen bij betrokken zijn

Ik zal u een voorbeeld geven dat veel mensen zullen herkennen. Een deel van de gemeente moet worden ontwikkeld. De gemeente verwijst de zaak voor overleg. Een veranderlijk antwoord wordt dankbaar ontvangen. We weten wat er aan de hand is: alleen de best opgeleiden en bereid om te vechten zullen erbij betrokken raken. Kinderen en jongeren luisteren niet, degenen die niet zo goed zijn in schrijven en zelf creëren zwijgen. Veel belangrijke stemmen en ideeën halen het nooit.

Misschien is het zo Willen veel mensen met macht dit? Mogelijke interferentie en “ophef”?

Formeel is de verplichting tot deelname feitelijk in de wet verankerd. In het Ruimtelijke Ordenings- en Bouwbesluit, artikel § 5-1, eerste lidHet zegt:

“Iedereen die planningsvoorstellen doet, moet deelname faciliteren”.

Vandaar deelname Vandaar de dagelijkse uitoefening van de lokale democratie. Waarom zoveel belangstelling om – serieus – naar burgers te luisteren? Kijk wat de regering erin heeft geschreven Toezichthouder sinds 2014:

“Studies van regelgevingsprogramma’s geven aan dat er geen sprake is van een uitgebreide deelname die verder gaat dan de minimumvereisten van de wet. Van de 100 willekeurig geselecteerde regionale programma’s uit Oslo, Bergen en Trondheim had slechts vijf procent een deelname die verder ging dan de minimumvereisten.”

Lokale democratie mag niet slechts een dag zijn die elke vier jaar wordt gevierd

Verder:

“Sommige gemeenten hebben een alomvattende strategie om een ​​goede burgerdialoog te garanderen (…) De gemeente heeft een specifieke verantwoordelijkheid om de actieve deelname te garanderen van groepen die speciale voorzieningen nodig hebben, waaronder kinderen en jongeren. Groepen en belangen die niet rechtstreeks kunnen deelnemen, moeten worden verzekerd van goede mogelijkheden om op andere manieren deel te nemen.”

Lokale democratie Er mag dus niet elke vier jaar een festival zijn.

Maar toch kan iedereen de verkiezingen beïnvloeden?

weinig Inwoners van de gemeente zijn momenteel lid van politieke partijen. Een aantal van hen heeft opnieuw zitting in de benoemingscommissies die vóór de verkiezingen voor de plaatselijke organen kieslijsten met kandidaten en partijlijsten presenteren. De lijst wordt meestal aangenomen via nominatievergaderingen met alleen staande ruimtes, die vaak schaars bezocht worden.

In de praktijk worden kandidaten, lijsten en personen voor alle grote gemeentelijke functies bepaald door een klein aantal mensen in de gemeente, zelfs in grote partijen in dichtbevolkte gemeenten. Zo’n smal proces is niet goed opgezet om het sentiment te vangen en een brede vertegenwoordiging te garanderen, tenminste omdat de partijen en de genomineerde caucuses verschillende koplopers veiligstellen via vroege accumulatie.

We kiezen met weinig echte invloed.

Nog een democratische denktank Grote dossiermappen voor politieke bijeenkomsten. Het idee en de bedoeling zijn in ieder geval zeker goed: gekozen functionarissen moeten de kwesties volledig ophelderen en over een goede besluitvormingsbasis beschikken.

Toen ik vóór de zomer van dit jaar op de vergadering van Friedrichstadt voor de gemeenteraad de dossiers voor de gemeenteraad ging controleren, bedroeg de stapel 6.068 pagina’s – per vergadering: zesduizendachtenzestig pagina’s! De regering overstelpt gekozen functionarissen met papierwerk.

Idealiter zouden parttime en fulltime politici verder moeten lezen en de antwoorden moeten vinden. Terwijl andere afgevaardigden stille achterban worden, stemmen zij wat de lokale partijleiding denkt.

Conclusie Al met al kunnen zij snel passieve burgers worden, die slechts eens in de vier jaar actief betrokken zijn bij de lokale democratie. In veel gemeenten en districten kennen de gemeenteraadsverkiezingen een zeer lage opkomst. Onder jongeren, immigranten en mensen met een lage opleiding is de participatie nog slechter.

Apathie is een teken van ernstig gevaar voor de democratie.

Loterij in Democratie 3.0 versie

Vóór de zomer nodigde Østfold Internasjonale Teater mij uit voor een lezing over de lokale democratie, juist toen lokale politici zich door hun stapels papieren heen zaten te zweten. Het stemde tot nadenken, want voordat we gingen zitten, maakten we kennis met een Nederlandse theatergroep die de show in elkaar zette. 3.0 Op zoek naar democratie.

Het uitgangspunt was eenvoudig. De oude Grieken ‘vonden’ wat wij de eerste democratie noemen, versie 1.0, uit. Na de Verlichting kregen we een moderne versie – principes van decentralisatie en uiteindelijk algemeen kiesrecht. Dit is versie 2.0.

Maar hoeveel gebeurde er daarna eigenlijk? De vraag die tijdens de show wordt opgeworpen is of het tijd is om te werken aan een nieuwe versie van de democratie, versie 3.0.

Hoe kunnen we bouwen aan een gemeente die burgers meer betrekt bij belangrijke beslissingen?

Een paar voorbeelden Ze kwamen interessant naar voren:

• Gesprekskringen: Nodig bewoners uit voor gesprekken.
• Thema Poll: In plaats van één stemronde kunnen er meerdere stemmen uitgebracht worden. U kunt stemmen op de politicus of partij waar u het het meest mee eens bent – over allerlei kwesties of onderwerpen.
• Gebruik kaarten, demografische gegevens en digitale hulpmiddelen om een ​​goede vertegenwoordiging te garanderen: Onderzoek welke regio’s of bevolkingsgroepen ondervertegenwoordigd zijn.
• Loterij: Het is de plicht van burgers om deel te nemen aan de lokale democratie. Kunnen sommige zetels in gemeenteraden en/of raden en commissies willekeurig uit inwoners worden getrokken?

Wanneer Friedrichstadt nu wordt opgetuigd met compleet andere mensen aan de macht – die met frisse ogen zullen zien hoe de gemeente wordt bestuurd en beheerd – hebben we een gouden kans om de vraag te stellen: hoe moeten we een gemeente optuigen waar zoveel burgers bij betrokken zijn, terwijl ze belangrijke beslissingen nemen?

Verkiezingen die om de vier jaar worden gehouden, zijn niet langer een goed antwoord.