Debat, geestelijke gezondheid | Ongerechtvaardigde gedwongen opname uit de sociale zekerheid voor personen met psychische stoornissen

Stel je voor dat je een arbeidsongeschiktheidsuitkering krijgt en dat het leven grotendeels goed gaat. De economie draait op de een of andere manier en u kunt alleen uw uitgaven op afstand houden. U kunt kanker hebben, een hartaanval krijgen of hoofdletsel oplopen na een verkeersongeval. wat gebeurde er daarna? U wordt behandeld en verblijft mogelijk lange tijd in een ziekenhuis of revalidatiecentrum.

U krijgt nog steeds een arbeidsongeschiktheidsuitkering, maar u kunt nog steeds dezelfde lopende kosten betalen en u kunt nog steeds absoluut noodzakelijke dingen in het leven kopen.

Stel u voor dat u als ontvanger van een arbeidsongeschiktheidsuitkering lijdt aan een psychische stoornis. Je bent zo ziek dat je lange tijd in het ziekenhuis hebt gelegen. Na drie maanden wordt de arbeidsongeschiktheidsuitkering ineens met 86 procent verlaagd. Dit overkomt tegenwoordig veel mensen met een handicap. De Noorse sociale zekerheidswet stelt dat er minimaal 14 procent of 45 procent van de hoofdsom moet worden overgelaten.

Dit komt overeen met 4.180 NOK per maand. Het is waarschijnlijk dat u het appartement dat u huurt moet annuleren, naast het volledig vermijden van alle onnodige kosten, zoals de telefoon, kleding, of misschien roken en het bezoeken van cafés.

In een prospectus van Nav staat dat u zonder korting de Sociale Zekerheid kunt krijgen, als u een woning heeft en u met de instelling heeft afgesproken dat u een deel van de woonlasten zelf betaalt. Het vereist dat “de Stichting zich ertoe heeft verbonden trainingen te organiseren om het vermogen te oefenen een onafhankelijker leven te leiden, zoals in uw eigen huis wonen en rondkomen.” Er zijn ook vrij gedetailleerde eisen voor wat er in de overeenkomst met de stichting moet staan.

Uit bevindingen in het tijdschrift Psykisk helse blijkt dat dit niet vanzelf gaat. Het is hartverscheurend om te lezen hoe de gedwongen ziekenhuisopname van Per Arne (42) tot een financiële crisis leidde toen hij schulden had bij vrienden en zijn appartement moest opgeven. Noch hij, noch zijn moeder kregen een overzicht en introductie van hoe hij tot zo’n overeenkomst kwam met de psychiatrie in Skjelfoss, de instelling waar hij woont.

De regel van gedwongen uitzetting is van toepassing op gedetineerde en geesteszieke personen, ongeacht of zij vrijwillig of gedwongen zijn toegelaten. Ruim een ​​jaar geleden besloot het Noorse parlement een onderzoek in te stellen naar de ongelijkheid tussen geesteszieken en lichamelijk zieken, waarbij geesteszieken worden afgetrokken van de Nav-uitkering als ze langer dan drie maanden in het ziekenhuis worden opgenomen. Een van de argumenten was om de praktijk zelf te maken.

Tegenwoordig kiezen veel mensen met een psychische aandoening ervoor om behandeling te weigeren omdat ze geen socialezekerheidsuitkeringen kunnen betalen. Nou, ze hebben een keuze. Als u onvrijwillig in het ziekenhuis wordt opgenomen, kunt u de behandeling niet eens weigeren, maar moet u deze dus accepteren en vervolgens betalen. De geestelijke gezondheidszorg kent veel gebieden die verbetering behoeven. Hier is er een die dringend een oplossing nodig heeft.

We kunnen er niet mee omgaan zoals lichamelijke ziekte een sociaal probleem is en geestesziekte kosten met zich meebrengt waarvoor jij en alleen jij verantwoordelijk bent.