Dekolonisatie zal een krachtigere wetenschap opleveren

debat

We worden allemaal beïnvloed door de structuren van de samenleving die mensen uitsluiten en scheiden. In de wetenschap wordt dit duidelijk als men kijkt naar wie wordt erkend en wat er wordt onderwezen. In naam van de wetenschap is het terecht om er kritische vragen over te stellen.

I Artikel in Morgenbladet nr. 9 Gunnar C. Akvij pleit tegen de dekolonisatie van de academische wereld door aan te vallen wat hij ‘situatietheorie’ noemt. Dus wat hij attitudetheorie noemt, zijn theorieën die erop gericht zijn te laten zien hoe kennis op verschillende manieren wordt gegenereerd door verschillende praktijken en situaties in de samenleving. Deze theorieën zijn ontwikkeld op basis van de analytische perspectieven van monetaire autoriteit die stevig in de postkoloniale feministische academische traditie staan.

Wanneer hij de legers aanvalt Een aantal beroemde filosofen, zoals Donna Haraway en Sandra Harding, noemen hem ‘attitude theory’ zonder met hen in dialoog te gaan. In plaats daarvan koos hij ervoor om een ​​sectie aan te vallen in een hoofdstuk van een boek geschreven door Frode Helland, waarin de serie Brainwashing van Harald Ea wordt geanalyseerd.

ESCFAD gelooft erin “De situatietheorie heeft een aantal zwakke punten”, en het is “een zwakke professionele basis.” Wat deze zwakke punten zouden moeten zijn, blijft onbeantwoord. Hij heeft zijn argumenten niet bewezen. De bewering van “de quasi-samenzweerderige tendens van de point-of-view-theorie om overal onderdrukking te zien” doet sterk denken aan retoriek die bedoeld is om de kracht van kennisproductie eerder belachelijk te maken dan serieus te bespreken.

Dit is waarom we willen Focussen op wat kritische sterkte-perspectieven inhouden.

wetenschappelijk onderzoek Het gaat over het constant zoeken naar kennis, en is gebaseerd op de voortdurende uitbreiding en uitdaging van methoden, analytische kaders en interpretatievormen. De methodologische en analytische diversiteit die sterke kritische perspectieven met zich meebrengen, ondermijnt de wetenschap niet; Integendeel, het helpt de wetenschap krachtiger te maken.

Dit is de kern Sandra Hardings argument over wat echte wetenschappelijke objectiviteit is, dat wil zeggen dat het de diversiteit van theoretische en epistemologische gezichtspunten is die objectiviteit creëert. Zonder nieuwe methoden en interpretaties die gevestigde ‘feiten’ ter discussie stellen, zou er geen sprake zijn van wat Thomas Kuhn noemde een wetenschappelijke revolutie of paradigmaverschuiving. Het zijn precies nieuwe manieren van denken die de wereld nodig heeft om de grote uitdagingen aan te gaan waar we vandaag voor staan, zoals klimaatverandering en de milieucrisis. We kunnen dit het beste bereiken met robuustere onderzoeksprogramma’s die zowel disciplines als epistemologie overstijgen.

Het is ook belangrijk Om aan te geven dat wetenschap ontstaat in de praktijk. Wetenschapsfilosofen en wetenschapssociologen, zoals Bruno Latour en Isabel Stingers, hebben laten zien hoe wetenschappelijke praktijken niet onafhankelijk zijn van sociale en materiële contexten. Onderzoekers die in laboratoria werken, discussiëren voortdurend over de interpretatie van resultaten en gegevens. Dit proces is dynamisch en helpt bij het vormen van de zogenaamde objectieve “feiten”. Dit betekent niet dat deze feiten niet bestaan, dat ze slechts “sociaal geconstrueerd” en dus “denkbeeldig” zijn.

Het belangrijke punt is dat feit Wetenschappelijke feiten worden gecreëerd door middel van verschillende praktijken. Het idee dat er een universele, objectieve waarheid is die wacht om ontdekt en ontdekt te worden, is op zijn best naïef.

Het argument van Akvwaj Het wordt gekenmerkt door een gebrek aan begrip van wat dekolonisatie inhoudt in de academische wereld. Wij zijn van mening dat het reduceren van identiteitspolitiek tot dekolonisatie verkeerd is en een doodlopende weg. Identiteitspolitiek draait om politieke mobilisatie op basis van een gemeenschappelijke identiteit en op basis van de uitdagingen van specifieke groepen.

Dekolonisatie op zijn beurt Het daagt machtsstructuren uit het koloniale tijdperk uit die niet alleen een groep raken, maar ons allemaal. We worden allemaal beïnvloed door de structuren en relaties in de samenleving die mensen, praktijken en ideeën beperken, uitsluiten, verdwijnen en scheiden. Bij de productie van wetenschappelijke kennis wordt dit duidelijk wanneer men goed kijkt naar wat als betrouwbare kennis wordt beschouwd, de kennis ervan wordt erkend, wat wordt onderwezen en hoe het wordt onderwezen. In naam van de wetenschap is het terecht om er kritische vragen over te stellen.

Over dekolonisatie Ook niet over het alleen op basis van geografische herkomst opnemen van auteurs in curricula en onderzoeksartikelen. Het gaat om veel meer dan dat en tenminste twee dingen: 1) over het uitbreiden van de complexiteit van een fenomeen zodat kennis over het fenomeen krachtiger en preciezer wordt. Om een ​​voorbeeld te noemen: Noorse studenten en studenten leren veel over de Franse Revolutie en de Industriële Revolutie. Dit is allemaal goed en wel.

Ze leren echter heel weinig Over bijvoorbeeld de Haïtiaanse Revolutie, hoewel die ook buiten Haïti van belang was. Het had ernstige gevolgen voor het plantagesysteem waarop de economieën van Europa en Noord-Amerika waren gebaseerd. Is het toeval?

op zijn werk”het verleden het zwijgen opleggen» Troyo legt uit dat dit helemaal geen toeval is. Eric Hobsbawm maakte pas melding van de Haïtiaanse revolutie in zijn boek The Age of Revolutions, 1789-1843. waarom? Troyot wijst erop dat de Haïtiaanse revolutie pas in de jaren vijftig een belangrijke gebeurtenis in de westerse geschiedenis was. Troyots argument is dat de Haïtiaanse revolutie destijds ondenkbaar was voor denkers en politici in Europa en Noord-Amerika. Franse politici, Caribische plantages en westerse filosofen konden zich simpelweg niet voorstellen dat zwarte slaven de macht hadden om zich politiek te organiseren. Toen ze bewezen in staat te zijn, werd deze historische revolutie over het hoofd gezien.

gebrek aan kennis Of de Haïtiaanse revolutie een van de vele onzichtbare revoluties in de wereldgeschiedenis was, alleen geschreven vanuit een Europees perspectief. Er zijn veel parallellen te trekken met de Noorse geschiedschrijving als het bijvoorbeeld gaat om het verhullen van de interne koloniale geschiedenis van Noorwegen in relatie tot de Sami en andere minderheden, of wat Noorse scholieren en studenten leren over hoe de Tweede Wereldoorlog uitbrak in de toenmalige Afrikaanse koloniën, in China en Amerika Latijn.

Over dekolonisatie De vraag en het problematische vaak impliciete begrip is dat theorievorming iets is dat alleen plaatsvindt aan universiteiten in Europa en Noord-Amerika. Het komt op het probleem van diepgewortelde segregatie, aangezien gegevens worden verzameld in het zuiden, terwijl theoretische productie plaatsvindt in (sommige centra) het mondiale noorden.

Dekolonisatie verwijst naar: Het belang van een duidelijk en geïnformeerd begrip van hoe wetenschap wordt geproduceerd, hoe onderzoeksprojecten worden ontworpen, welke methoden worden gebruikt, hoe ze samenwerken met projectpartners en hoe middelen worden verdeeld. Het komt er ook op aan wie de zoekresultaten controleert en hoe ze worden gepubliceerd, wie de co-auteur of eerste auteur is en het tijdschrift waarin ze worden gepubliceerd, of er nu open access is of achter een goedbetaalde muur.

Dekolonisatie verzwakt niet Wetenschappelijke principes. Integendeel, de dekolonisatieopvattingen zullen de wetenschap krachtiger maken. We zijn het aan studenten van toekomstige leraren met een bredere en complexere kijk op de wereld, een nauwkeurige kennis en begrip van hun positie in de productie van kennis verplicht.

SAIH. werk Het is een welkome stap in de goede richting.