Dierenwelzijn is een wetenschap – Dagsavisen

Het debat over dierenwelzijn woedt voort als nooit tevoren, en er is zelden een lange weg tussen input en uitspraken. Iedereen zegt iets, iedereen denkt wat, iedereen is voor dierenwelzijn. Goed dierenwelzijn. En iedereen doet iets fout. Alles kan door iemand komen, en niets is goed genoeg. Klinkt het bekend?

Nou, hier komen de rozijnen in de worst. Het antwoord waar je naar op zoek was, maar waar je geen tijd naar hebt gezocht.

Dierenwelzijn. Hij is. Wetenschap.

We geloven in klimaatwetenschappers en we geloven in opvoeders. Wij geloven in apothekers, ingenieurs, maatschappelijk werkers en timmerlieden. waarom? Omdat we vertrouwen op hun professionele expertise. Maar heel weinig mensen weten of beseffen dat dierenwelzijn een wetenschap is. Van daaruit komen we in een leegte terecht waar iemands subjectieve meningen over dierenwelzijn als een soort waarheid worden beweerd.

Dit is niet hoe we het kunnen krijgen. Het geeft een misleidend beeld van de werkelijke behoeften, capaciteiten en capaciteiten van dieren, en het geeft ook minder ruimte voor professionele ondersteuning door beroepsgroepen en voor dierenwelzijn als wetenschap. De bevoegdheid om te definiëren moet berusten bij de professionele gemeenschap, niet bij politici, particuliere belangen of consumenten.

Waarom moeten we de wetenschap van gedrag kennen?

Dierenwelzijn is een breed spectrum met veel specialisten. Onderwerpen zijn onder meer kennis op het gebied van diergeneeskunde, voeding, fokkerij, genetica en niet in de laatste plaats gedragswetenschappen. Ethologie is de studie van het gedrag van dieren, en ethisch onderzoek is een wetenschap in lijn met de menselijke psychologie.

Gedragsdeskundigen zijn gedragsspecialisten met kennis van dierlijke motivatie en communicatie, de mechanismen van het hormonale en zenuwstelsel in diergedrag, de evolutie van gedrag bij individuen en soorten, gedragsgenetica, cognitie en leertheorie.

Wist je bijvoorbeeld dat dieren en mensen door hetzelfde beloningssysteem worden bestuurd? Dopamine treedt in werking wanneer we verwachtingen hebben van iets positiefs, of het nu gaat om klikken op sociale media, de naderende middagwandeling met de hond of de verwachting dat de koe de focus zal bezoeken.

Verwachting creëert motivatie die gedragsverandering veroorzaakt. Kennis van het gedrag van dieren biedt een basis om hun behoeften te begrijpen, maar vormt ook een brug naar subjectief inzicht en herkenning van menselijke oorsprong, overleving, gedrag en behoeften. Met andere woorden, het begrijpen van het gedrag van dieren kan ons helpen onszelf beter te begrijpen.

Verschillend gedrag, probleemoplossend vermogen, voorkeuren en emoties zijn meetbare factoren waar gedragswetenschappers naar op zoek zijn en vormen een basis voor het vergroten van kennis over de verlangens van dieren.

Deze kennis is beschikbaar voor diereigenaren en draagt ​​bij aan het faciliteren en bevorderen van verschillende soorten veehouderij, evenals aan veranderingen in de wetgeving. Gedragsdeskundigen hebben ook kennis van soortspecifiek gedrag, abnormaal gedrag, stereotypen en sociale en omgevingsfactoren die van invloed zijn op dieren. De vooruitgang in de veehouderij heeft een lange weg afgelegd en daarvoor verdient dit onderzoek in de gedragswetenschap een grote dank.

Maar is de zorg voor het dier en mededogen dan niet genoeg?

Je ziet: een paard dat ontspant in zijn box.

De ethicus is van mening dat koppels die alleen staan ​​zonder toegang tot sociaal contact, waarschijnlijk hun frame niet hadden moeten laten draaien, weinig tijd hadden om te grazen en beperkte binnenruimte zonder veel ecologische verrijking.

U ziet: de kippen die eindelijk vrij mochten weiland.

De gedragswetenschapper ziet: een kudde dieren die veel groter is dan de sociale structuur bij kippen gewoonlijk aangeeft, een grotere kans op hakken, verenpikken en kannibalisme, meer ontsnappingsmogelijkheden en de kans op een verhoogde behoefte aan ventilatie als gevolg van verhoogde activiteit en de verspreiding van stof, vuil en fijnstof.

Je ziet: varkens op een stevige betonnen vloer.

Behaviorist ziet: een aanpassing in de dierlijke productie die rekening houdt met verschillende overwegingen, waaronder hygiëne, evenals de mogelijkheid van wortelmateriaal tijdens vervelling, scheuren in de vloer voor uitwerpselen, verwarmingshoeken voor varkens en stalen kragen langs de wanden van de box die beschermen tegen het doden van varkens.

Je ziet: boze hond.

De ethicus is van mening dat een agressieve, angstige hond die misschien geen vertrouwen heeft in de manier waarop de eigenaar met de situatie omgaat, die niet heeft geleerd rustig aan de lijn te lopen, andere honden niet op zijn eigen voorwaarden mag ontmoeten en die heeft geleerd dat een aanval de beste verdediging.

Er is niet één oplossing met twee streepjes onder het antwoord

Contact en zorg voor dieren raken enkele van de meest basale van ons allemaal. Mensen zijn van nature lief, wat betekent dat we aangetrokken worden tot levende wezens, dieren en de processen van de natuur. Maar het leven draait grotendeels om compromissen, net als de veehouderij.

We zijn niet in staat om te allen tijde een optimaal dierenwelzijn voor elk individu te handhaven, en een gedragsdeskundige kan u vertellen dat optimaal dierenwelzijn niet altijd, nou ja, optimaal is. Goed dierenwelzijn kan leiden tot frustratie, verveling of meer vechten door een gebrek aan uitdagingen.

Dierenwelzijn is een wetenschap die op geen enkele manier los staat van het feit dat ook mensen ethische overwegingen hebben. Maar dan moeten we eerlijk zijn, daar hebben we het over. Niets is onveranderlijk, en veeteelt is een proces dat voortdurend verandert en evolueert. We moeten er echter op vertrouwen dat professionele ervaring in de dierenverzorging gekwalificeerd is om namens dieren te spreken, te adviseren en te werken.

De reden waarom gedragswetenschappers vaak in de boot zitten, is te zien in het licht van het Dunning-Kruger-effect. Wanneer veel mensen veel nadenken over dierenwelzijn, weten gedragswetenschappers dat het plaatje complex en complex is.

Er is geen definitieve beslissing over goed dierenwelzijn, omdat dierenwelzijn neerkomt op het individu en hoe het dier zichzelf ervaart en met zijn omgeving omgaat. Dit is de basis van gedragsonderzoek. De resultaten van het onderzoek kunnen vervolgens worden gebruikt in het voordeel van de dieren, met stapsgewijze veranderingen in de veehouderij, routine, omgang, trainingsmethoden, rechten en wetten.

Gedragsdeskundigen zijn experts op het gebied van dierenverzorging en onze expertise kan een grote bijdrage leveren aan het verhogen van het algemene kennisniveau over dierenverzorging. We mogen ook verwachten dat de benadering van dierenwelzijn zal worden gewaarborgd door professionele stabilisatie in lijn met andere op onderzoek gebaseerde ontwikkeling in de gemeenschap.

Toegenomen kennis en vertrouwen in dierenwelzijn als wetenschap zal op zijn beurt worden weerspiegeld in de toekomstige wensen van politici, kiezers en consumenten. Maar dan moet ethische expertise wel zijn rechtmatige plaats krijgen in het dierenwelzijnsdebat.