Emil Iverson: – – Aan de onderkant van de bende

SJUSJØEN (Dagbladet): Emil Iversen was een van degenen die een pauze nodig had na het succes van de Wereldbeker in Oberstdorf. En toen het einde van vorig seizoen was vastgesteld, genoot hij van een paar luie dagen in zijn huis in Meråker.

Maar bij Sognefjellet half mei blijkt dat de rest waarschijnlijk grotendeels is gemaakt.

Fysiek voel ik me echt een emmer stront. Mentaal voel ik me prima, zei Emil Iversen Dagblad deze keer.

Twee weken later hield het nationale team zijn tweede teamvergadering van het “jaar” en als we de ski zelf mogen geloven, is de pijl op weg om naar boven te wijzen.

– Ik zit helaas in de onderste laag van de bende. Maar ik word elke dag beter. Hij vordert, maar een beetje laat, zegt Emil Iversen, nadat hij zijn sprintsessie in het Berkbeiner Stadium in Lillehammer met de rest van de spelers had beëindigd.

– Het is moeilijk om te beginnen

Om het met herencoach Eric Mer-Nasom eens te zijn was dat hij op 1 juni weer “fit to fight” moest zijn. Aan deze afspraak lijkt de vijfmijlswereldkampioen vast te houden, want de vorm wordt langzaam maar zeker beter en beter.

– Ik ben niet “eerste klas” gemotiveerd, maar het komt heel langzaam, maar zeker, wanneer de vorm verbetert. Het is een beetje zo als de vorm slecht is, de training een beetje zwaar wordt, dus het starten was een beetje moeilijk.

Het is een goed voorteken dat Iverson langzaam op weg is om het katalytische gewricht te overwinnen. Want in februari volgend jaar wachten de Olympische Spelen in Peking.

– Het helpt motiveren, en nu kijk ik uit naar de zomer en de herfst. Nu zie ik de mogelijkheden, dus het zou goed kunnen komen, zegt hij.

Ik houd de menstruatie bij en ben er vanaf vandaag blij mee.

Consequent liegen na Olympische kritiek

komt eraan

Daarentegen zag zijn teamgenoot Johannes Husfluth Klaibow er erg goed uit in de sprintsessie. Net als Iversen stond hij boven de Holmenkollen-schaatsshow, met een beetje keelpijn na Sognevgilet.

– Het was een kleine week dat ik niet trainde. Dit is wanneer je voelt hoeveel je de oefening mist. In die zin hoef je niet zo dom te zijn, zegt Klæbo.

– Ik heb vandaag snel naar Birkebeineren gekeken. Ben je waar je wilt zijn in deze tijd van het seizoen?

– Het was verrassend goed. Ik dacht dat het zwaarder zou aanvoelen dan het was. Maar ze voelde zich prima. Dat neem ik mee, zegt Klæbo, en staat te popelen om in zijn eerste olympische seizoen te pronken met zijn niveau.

– Ik ben blij dat het vandaag niet de Olympische Spelen zijn, dus ik moet eerlijk zijn. Ik hoop dat het langzaam maar zeker komt.