Europees kampioenschap voetbal dames 2022 – dit gaat niet werken

de betekenis Girls Football Manager Martin Sjögren had Noorwegen erop moeten trainen Volgend jaar na het toiletmaar nu heeft deze relatie geen zin meer:

• De Noorse meisjes leken zo onvoorbereid op wat er gisteravond gebeurde in de 0-8-nederlaag dat deze algehele show een verschil moet hebben gemaakt.

De normale gang van zaken is dat Sjögren zelf de samenwerking beëindigde na, na EK hoe dit toernooi zich ook ontwikkelt. Met hun overwinning op Oostenrijk van vrijdag bereikt Noorwegen in ieder geval de kwartfinales, maar dat is voorlopig niet genoeg.

De trieste achtergrond van de verandering van zelfgekozen training is het gebrek aan Noorse resultaten tegen de beste landen. Met andere woorden, de algehele ontwikkeling in het team die eigenlijk zo hoog wordt beoordeeld als nr. 11 in de wereld en bereikte de EK Finals met een drievoudige aanvaller die bang was voor tegenstanders.

Dan heeft het geen zin om zo brutaal gespeeld te worden als tegen Engeland gisteravond.

Schoonmaak Sportief gezien was deze wedstrijd een van de grootste meltdowns in Noorse teamsporten. Misschien wel de grootste, als iemand de moeite neemt om zoiets verdrietigs te bewaren.

Het verlies op zich is echter niet uniek voor het internationale voetbal. De laatste keer dat een medaillekandidaat bijna gelijk was, was Brazilië zelf, die vernederd werd tijdens de WK-finale voor mannen in 2014. Ze verloren 1 – 7 tegen Duitsland; Zelfs in de halve finale leek de gelegenheid matig.

Maar ze is niet zo arm als de Noorse meisjes in het licht van een verstandig georganiseerd Engels aanvalsspel.

De Aanvallend spel wordt opgebouwd door de Nederlandse coach van het gastland Sarina Wegman Binnen een jaar. Ze nam de leiding over van een Engels team in uitvoering en bouwde dit verder uit.

In 16 wedstrijden onder Wegman scoorde Engeland 93 doelpunten en won er 14. De overige twee eindigden in een gelijkspel.

Het was Wegmann zelf die een jaar geleden rustig op de bank zat en toekeek hoe Nederland het Noorwegen van Martin Sjögren versloeg met oude records met 7-0.

Dus we wisten wat er ging komen. Maar blijkbaar bewaakte hij de voetbalwijsheid van Wegman of de individuele aanvalskracht van Engeland niet.

En als je een van de beste nationale teams in Europa coacht, is zo’n noodzakelijke voorbereiding eigenlijk een coachingsverantwoordelijkheid.

in toegang In dit toernooi presenteerden verschillende kanshebbers de Noorse offensieve kracht. De Zweedse experts zetten Ada Hegerberg en Caroline Graham Hansen zelfs in de top drie van het EK.

Deze prekwalificaties hebben een beperkte waarde, maar weerspiegelen wel de verwachtingen van de omgeving. 0-8 gecombineerd met minimaal nul Noorse schoten op doel vertelt ons over een Noors nationaal team dat ondermaats presteerde.

Ik heb Noorwegen nog nooit zo leuk aanvallend voetbal zien spelen als in de openingswedstrijd tegen Noord-Ierland die dag. Maar dat spel was, zoals alle experts weten, met een nieuwkomer.

Gisteren kwam het moment van de waarheid, en de reality check eindigde slecht:

– bloedend hartDe Noorse aanvoerder Marin Mjelde zei nadat haar team extra spelers werd in het gezicht van het vrolijke aanvallende Engeland, en voegde eraan toe:

– Dit was een brute leering.

Het was, om het zacht uit te drukken, absoluut correct.

Historisch slecht: – Horrorfilm

Bondscoach En Sjögren zei niets verkeerds toen hij kritiek kreeg uit Noorwegen Te laat Veranderd van een 4-4-2 type naar vijf meisjes in de verdedigingslinie:

– Het is moeilijk om te weten wanneer je de noodrem moet gebruikenSjögren zei waarom hij in de eerste helft, die eindigde met een voorsprong van zes man, geen wijzigingen aan de achterkant doorbracht.

Afgaande op de armere Noorse tweede ronde, indien mogelijk, is er een begrijpelijke onzekerheid. Dit komt niet in de eerste plaats door een gebrek aan werk onderweg, maar door een gebrek aan prioritering in de aanloop naar de Europese Commissie. Want als we opraken en beter presteren voor Pauze, dan Noorwegen nog zwakker Buiten direct daarna.

Toen was het Noorse team alleen in de verdediging en schoot lange ballen tegen de trieste overblijfselen van wat alleen voor hem was Een Een dag die een van de beste voetbalaanvallen voor vrouwen ter wereld had moeten zijn.

totale slachting

tegen In Engeland was er iets in de aanval dat geen stand hield. Toen wereldsterren Ada Hegerberg en Caroline Graham Hansen een kwartier voor het einde van het veld werden gehaald, was het ongeveer een half uur geleden dat ze voor het laatst op televisie waren verschenen in wat voor iedereen behalve de Noren voetbal was. Concert in Falmer Stadium in Brighton.

Om het te zeggen als mijn oud-speler Carl Erik Torp die, in zijn rol als NRK’s ​​commentator over deze ellende, nauwelijks kon geloven wat hij zag van het falen van Noorwegen:

– We zijn er, maar we zijn er niethad Torp een opmerking gemaakt over matig verdedigend optreden wat voor rust resulteerde in 0-6.

Na rust leverden de offensieve inspanningen helemaal niets op. en het is genoeg Tot nu Serieuzer over de toekomst van het Noorse team dat aanvallend duidelijk beter is, speler na speler.

Voor een geweldig Engels elftal was er geen contact tussen de spitsen of de verdedigers.

Was je te laf, Sjögren?

op mij In voetbaltermen worden deze fundamentele structurele zwakheden “onbalans». Dit is precies wat het nationale team van Martin Sjögren al zoveel jaren onderscheidt.

Dit heeft geresulteerd in vrij grote schommelingen in de prestaties, maar vooral een gebrek aan algehele kracht in het licht van de machtigste landen van de sport.

voor Een Noors nationaal team dat eindelijk de kans heeft gehad om hun beste spelers in te zetten en wereldsterren en internationale breedte aan de top heeft, is een overbodig nadeel.

Deze onbalans was geweldig gisteren. Met een genante 0-1 strafschop bestormden de Engelse meiden de Noorse aanvallende supersterren zonder verdedigende kracht en dwars door een ongeorganiseerd Noors middenveld.

Op deze manier waren ze volledig vrij om de Noorse defensie uit te dagen in wat we wisten dat we niet konden doen. Met andere woorden, langzame zijwaartse beweging en geen topsnelheid.

Noorwegen bespot na gênant verlies

wie welke De Noorse meisjes verloren ook fysieke duels in hun borst, niet de schuld van de coach. Dit is de willekeur van de sport.

Gisteren sloegen extra toevalligheden om in een recordnederlaag. Vergeet hoeveel goals er achterblijven.

maar wij Niet We kunnen vergeten, is het schijnbare gebrek aan bereidheid om ons te beschermen tegen een hoger tempo en een tegenstander met een beter individueel niveau.

Wanneer dit opnieuw gebeurt, zou het verstandig zijn als de coach de consequenties zou nemen en anderen zou laten proberen om meer uit dit Noorse damesteam te halen.

marge: Dagbladet-commentator Esten O. Sæther was van 2009 tot 2015 de hoofdcoach van het Noorse nationale team in zaalvoetbal (zaalvoetbal).

Te groot voor Noorwegen