In het huis van Rikard Karpos kwamen vrijdagavond bijna 100 mensen bijeen om hun verzet te tonen tegen het voorstel om de intramurale afdeling van het Centrum voor Geestelijke Gezondheid en Verslavingsbehandeling in Harstad (SPHR Sør-Troms) te sluiten. Bijna hetzelfde aantal nam deel aan de daaropvolgende fakkeloptocht.
Deze actie werd gesponsord door het Harstad Relatives Centre, de National Association of Mental Health Relatives in Troms en Finnmark en de Action Group Against Closure of the Inpatient Unit.
Veel nabestaanden hebben meegemaakt dat hun dierbaren hulp kregen van de 24-uursunit, die nu dreigt te sluiten.
Lena Larsen werkt dagelijks als hospiceverpleegkundige op een intramurale afdeling en heeft tijdens de campagne een oproep gedaan.
-Als de 24-uursunit gesloten is, verliezen wij ook de ontmoetingsplek voor nabestaanden. Het is een waardevol aanbod waar nabestaanden elkaar kunnen ontmoeten en van elkaar kunnen leren, in overleg met specialisten. Familieleden verliezen ook de kans om dicht bij hun dierbaren te zijn, als patiënten de stad uit moeten worden gestuurd. Dan kunnen de nabestaanden geen groot en belangrijk onderdeel zijn van de aanbevolen behandeling. “We vrezen ook dat het langer zal duren voordat patiënten in het ziekenhuis worden opgenomen als de opname betekent dat ze de stad moeten verlaten”, zegt ze.
Anne Kirsti Brostad, hoofd van het Carers Centre in Harstad en de Nationale Vereniging van Geestelijke Gezondheidszorgverleners in Troms en Finnmark, is van mening dat de sluiting zal leiden tot een ongepaste situatie, zowel voor patiënten als hun familieleden.
Wij moeten waakzaam zijn en dit niet laten gebeuren. We moeten ervoor vechten dat familieleden er kunnen zijn voor hun dierbaren, en dat patiënten hier kunnen zijn waar ze hun leven leiden.
Lees ook
Elizabeth stond op het punt het leven op te geven, maar ze kreeg hulp: – Het zou gek zijn om het aanbod te weigeren
Lees ook
Verdediging van de bedreigde 24-uurseenheid: – Het is ongelooflijk dat we deze moeten verdedigen
Lees ook
Katarina en Marie vrezen de ernstige gevolgen van de bezuinigingen in Harstad
Lees ook
Kai Ovi heeft zijn hele leven mentaal geleden: – Ik ben er trots op dat ik zo ver ben gekomen als ik
Lees ook
Mary is al zolang ze zich herinnert geestelijk ziek: – Ik probeer mezelf zoveel mogelijk uit te dagen
“Amateur music practitioner. Lifelong entrepreneur. Explorer. Travel buff. Unapologetic tv scholar.”
More Stories
Helles Nord: Kunnen we niet beter wachten omdat we zo ver weg wonen?
Senator Murkowski uit Alaska roept op tot een nieuwe impuls voor de Amerikaanse ratificatie van UNCLOS
– We zouden niet kunnen zonder onze eigen omroepen – NRK Troms en Finnmark