Het is tijd om grenzen te stellen aan het verantwoordelijkheidsgebied van de docenten

Docenten dragen een grote verantwoordelijkheid voor de mentale gezondheid van leerlingen.

De lerarenstaking van dit jaar eindigde niet in het voordeel van leraren en dwong uiteindelijk de looncommissie. Verplichte loonraad verscheen vanwege het gevaar voor het leven en de gezondheid van studenten.

Bezorgde berichten stroomden binnen. Velen vreesden dat meer jonge mensen mentaal zouden lijden als het leerlingbegeleidingssysteem van de school niet op zijn plaats zou zijn: de leraren.

Als er één ding is dat deze staking heeft benadrukt, is het hoeveel leraren doen en studenten bedoelen. Want als de dwanglooncommissie het resultaat is nadat leraren staken vanwege de verslechterende mentale gezondheid van leerlingen, zie je het belang van vaardige, betrokken en empathische leraren. Bekwame, betrokken en empathische leraren zijn vooral belangrijk voor leerlingen wanneer er significante tekortkomingen zijn in het ondersteuningssysteem door de hele school.

Omdat ik klaar ben

Leraren hebben verantwoordelijkheden gekregen die veel verder gaan dan de taakomschrijving, en de staking heeft aangetoond dat het probleem zit in het ondersteuningssysteem rond de school, niet dat leraren staakten. Omdat de docenten er zijn om de studenten les te geven en naar ze te kijken. Gezondheidsverpleegkundigen, kinder- en jeugdpsychiatrie (Bup) verpleegkundigen en andere instanties zijn er om zorg te dragen voor de geestelijke gezondheid van leerlingen.

Zelfs een combinatie van gezondheidsverpleegkundigen en hoogopgeleide leraren, die zorgden en faciliteerden, was de reden om de middelbare school af te ronden. De eer gaat alleen naar de bekwame leraren voor het feit dat ik nu ook studeer. Voor mij, en voor velen, zijn leraren een enorme inspiratie en motivator in het dagelijks leven.

Verander verwachtingen

Het is tijd voor ons als samenleving om te zien wat leraren daadwerkelijk met studenten doen. Wanneer andere belangrijke sociale instellingen kinderen en jongeren in de steek laten, hebben leraren hun taken op zich genomen. En nu wordt bijna verwacht dat ze dat zullen blijven doen.

We moeten nu beseffen dat het systeem rond scholen, dat bedoeld was om voor kinderen en jongeren te zorgen, niet werkt en dat er iets moet gebeuren. Na de staking werd het tijd dat de maatschappelijke verwachting dat leraren verantwoordelijk zouden zijn voor de mentale gezondheid van leerlingen, moest verdwijnen. De verwachting zou in plaats daarvan moeten liggen bij de ondersteunende apparaten in de hele school – ze zouden optimaal moeten functioneren, wat ze vandaag niet doen.

Dit is een roep om meer mensen om het belang van leraren in te zien, en een roep om een ​​betere bescherming van de geestelijke gezondheid van kinderen en jongeren.

13-21 jaar oud? Wil je ook Si schrijven; D? Stuur je bericht naar [email protected]. Indien u anoniem wenst te blijven, dient u dit duidelijk in de e-mail te vermelden. Hier kun je meer lezen over het sturen van berichten.

Doe je mee in het opmerkingengedeelte?

Lees eerst de Tien Geboden in het opmerkingenveld. Blijf bij dit punt.