Het klimaatrapport is geen bijbel

De Verenigde Naties hebben sinds 1990 “klimaatrapporten” gepubliceerd. Deze rapporten hebben meer succes gehad dan enig ander schriftgedeelte ooit, omdat ze gevolgen hebben voor wetgeving en belastingen in meer landen dan zowel de Bijbel als de Koran, in feite in bijna alle landen. land in de wereld. Dit komt vooral door de kritiekloze acceptatie van heilige teksten, of beter gezegd door hun interpretatie, een zogenaamde samenvatting van beleidsmakers.

Het was een vraag in het commentaargedeelte van mijn vorige artikel.De klimaatcrisis mist een wetenschappelijke basis achter de kop van dit artikel. De vraag was: “Welk bewijs is er nodig om te geloven wat het VN-Klimaatpanel en anderen zeggen?”

Het is goed als je een beleefde vraag hebt over wat er voor nodig is om in het VN-Klimaatcomité te geloven. Het antwoord is echter: er valt niets te “geloven” in de rapporten van de Klimaatcommissie. Waarom betekent het eigenlijk om in de Bijbel te geloven?

Bijbel

Over de Bijbel wordt gezegd dat er mensen zijn die geloven in wat daar staat geschreven, en er zijn mensen die geloven in wat daar staat. De taal van de Bijbel is het onderwerp geweest van talloze interpretaties, scheuringen en ketterijen, en wat wordt verondersteld het onderwerp te zijn geweest van talloze synodes en interpretaties. Niet voor niets hebben we ongelooflijke cultplanten in de wereld en zelfs binnen culten zijn er grote families die verschillen.

Toen Maarten Luther de Bijbel in het Duits vertaalde, zorgde hij ervoor dat sommige bewoordingen niet leidden tot de manier waarop het traditionele katholicisme het vertaalde. Andere denominaties vertalen naar eigen goeddunken, bijvoorbeeld Jehovah’s Getuigen, die de godheid van Jezus teniet hebben gedaan. De Bijbel is op veel plaatsen onduidelijk, en dus hebben miljoenen mensen een mening over de verschillende geschriften gehad. Ik geef mezelf in de steek als de controverse ontstaat over het scheppingsverhaal, want het is heel duidelijk dat het een poëtisch-mythisch verhaal is en geen wetenschap die letterlijk moet worden genomen. Een letter geloven is iets anders dan een betekenis geloven.

Men zou verder kunnen gaan en erop wijzen dat de voortdurende ontdekkingen van fragmenten bijdragen aan de correctie van de Bijbel. Hij zegt als een kameel en het oog van een naald dat het voor een rijke man onmogelijk is om de hemel binnen te gaan, terwijl een nieuwe aparte vertaling nu stelt dat de kameel vervangen moet worden door een touw, en dit zou eigenlijk in de vorm van individuele touwen door het oog van een naald worden gehaald, maar het zou een moeilijk en lang proces zijn. Sommige geleerden beweren dat de koran meestal een vertaling is van een monotheïstisch christelijk boek in de Syrische taal, waarin de 72 maagden eigenlijk druiventrossen zijn, maar trouwe moslims zouden zo’n ongeloof hebben verworpen. Algemeen onderzoek beweert dat Mozes nooit heeft geleefd en dat er geen bewijs is voor het einde van Egypte, maar nu heb ik een geleerde gelezen die beweert dat er een valse versie van een getal in de Bijbel is en dat het resultaat kan worden getimed, tot een duizend jaar daarvoor.

Op deze manier is er ook buzz wanneer klimaatrapporten worden bekritiseerd. Want dan worden de wetenschappers erachter ook ondervraagd, en het is duidelijk dat deze onbaatzuchtig hebben gewerkt om de waarheid over het klimaat te achterhalen. In onze tijd, waarin niets meer als heilig wordt beschouwd, heeft de vlag met de hoofdletter V grotendeels de positie ingenomen van de heilige en zuivere persoon die hem niet alleen accepteert, maar er ook blind voor buigt.

Typerend voor religies en geschriften zijn ook profeten met hun profetieën. Deze nemen een grote plaats in in het Oude Testament van de Bijbel, en dit patroon wordt ook gevolgd in klimaatrapporten. De overgrote meerderheid van klimaatrapporten zijn voorspellingen en veronderstellingen over wat er in de toekomst zal gebeuren “gezien de stijging” van de gemiddelde mondiale temperatuur. Deze profetieën nemen vaak de vorm aan van “scenario’s” die mensen angst inboezemen als ze zich niet bekeren en hun zondige leven beëindigen door kolen, gas en olie te verbranden, cement en staal te produceren en het vlees van onreine dieren te eten – wat allemaal waren volgens sommige profeten en profeten.

Zeespiegelstijging – scenario en realiteit

Hier zal ik ingaan op een van de belangrijkste bedreigingen voor klimaatrapportage, de zeespiegelstijging.

In het eerste klimaatrapport uit 1990 vinden we op pagina xxx (ja, op pagina 30 in Romeinse cijfers) een scenario (profetie) voor zeespiegelstijging, zie figuur 1.

Dertig jaar later weten we, volgens metingen van kooldioxide in de atmosfeer op het Mauna Loa Observatorium, dat de uitstoot maar blijft toenemen en toenemen. Na 30 jaar zou men conclusies moeten kunnen trekken over de vraag of deze profetie is uitgekomen.

Zeespiegelstijging na de laatste ijstijd – waargenomen

In het Klimaatrapport wordt de zeespiegelstijging impliciet in verband gebracht met gevaar, een van de ernstigste wereldwijde gevolgen van de uitstoot van kooldioxide. Maar als we kijken naar hoe de zee steeg na de laatste ijstijd, dan zien we dat de natuur hier goed mee omgaat. In figuur 2 hieronder zien we hoe de mondiale zeespiegel steeg na het maximum van de laatste ijstijd, 125 meter onder het huidige niveau.

We zien dat de gemiddelde wereldwijde zeespiegelstijging sinds de piek van de ijstijd 6 mm per jaar is geweest. Tegenwoordig beweert het Intergouvernementeel Panel voor Klimaatverandering (IPCC) dat dit 3 mm per jaar is. Maar de figuur in het Klimaatrapport (Fig. 1) laat een gemiddelde stijging zien van 1990 tot vandaag van 6 mm per jaar in het middelste scenario, net zoveel als toen de massieve gletsjers smolten. Dit lijkt onwaarschijnlijk en is ook niet opgemerkt, zie hieronder.

We kunnen ook zien dat de zee 15.000-14.000 jaar geleden het meest steeg, wel 30 meter in 1000 jaar, of 30 mm per jaar gedurende duizend jaar. Het moet op zijn minst opgemerkt zijn door mensen die in de buurt van de zee woonden. We weten dat de Doggersbank enkele duizenden jaren geleden onder water kwam te staan ​​toen het werd bewoond. Maar zeespiegelstijging vormt geen gevaar in verband met tsunami’s en tropische stormen.

Het enige onpraktische van toekomstige zeespiegelstijging is dat u mogelijk onroerend goed moet verplaatsen. Maar aangezien de gebouwen van vandaag over maximaal twintig jaar worden gecodificeerd en in financiële gebieden veel sneller, zou de zee geen tijd hebben om veel (misschien enkele centimeters) te stijgen voordat de nieuwe werden gebouwd en de oude werden gesloopt.

Zeespiegelstijging en ijstijden

De aarde werd enkele miljoenen jaren geleden onderworpen aan een aantal ijstijden, en ijstijden lijken ongeveer 100.000 jaar te duren, onderbroken door interglaciale of warme perioden die ongeveer 10 tot 20.000 jaar duren, zie figuur 3.

Het doel van figuur 3 is om aan te tonen dat zeespiegelstijging en zeespiegelstijging een natuurlijk fenomeen zijn voor de aarde. Het is cyclisch zonder dat je alle factoren hoeft te vinden die deel uitmaken van deze cycli. IJstijden lijken echter relatief abrupt te eindigen in vergelijking met wanneer ze zich opnieuw voordoen.

Als we naar figuur 2 kijken, lijkt het alsof de zeespiegelstijging zich in deze interglaciale periode heeft gestabiliseerd.

zeespiegelstijging noorwegen

In Noorwegen hebben we de renaissance van de aarde. Dit betekent dat toen het land begon te stijgen toen het ijs verdween, het ook begon te stijgen in vergelijking met de zeespiegel. Op hetzelfde moment dat de zee steeg als gevolg van smeltend ijs, steeg het land in Scandinavië nog sneller. Daarom hebben we dit bijzondere Scandinavische fenomeen met snelle modderstromen. Dit komt voor waar het land voorheen onder zeeniveau lag en waar zeemodder werd verzameld. Er zijn aparte kaarten van de maritieme grens online beschikbaar voor geïnteresseerden.

Noorwegen bevindt zich dus in een speciale positie omdat het over het algemeen sneller is gestegen dan de zeespiegelstijging na de laatste ijstijd. Maar op sommige plaatsen langs de kust is dat anders. De Norwegian Map Service heeft langs de hele kust getijdenmarkeringen geplaatst. Eén plaats, Tregde van Mandal, heeft lange tijd geen grondlift ervaren, zie Geodetic Works, Booklet 6, Heights for Precise Leveling in Southern Norway, gepubliceerd door de Norwegian Geographical Survey, 1956).

Alle zeespiegelmetingen zijn gerelateerd aan een vast punt bevestigd aan een rots, dat de nulstand van het getijmeter bepaalt. We hebben continu gegevens van Tregde sinds 1927, zie figuur 4.

De langzame zag geen verandering in de zeespiegel ten opzichte van de aarde. Gaat het land omhoog, dan is Trigde sinds 1927 net zo hard gestegen, wat aangeeft dat de stijging van de CO2-uitstoot sinds 1990 op geen enkele manier met de waterstand te maken heeft.

Wat betreft de verwachte versnelling van de zeespiegel, we zullen dit alleen zien als Trigdy’s landspiegelstijging in de afgelopen 30 jaar ook begint te versnellen. Dit is simpelweg fysiek onmogelijk omdat de krachten die van onderaf op aarde werken, in de afgelopen dertig jaar niet zijn veranderd. In dit geval moest worden beargumenteerd dat de CO2-uitstoot ook de lokale bodemstijging in het Noorden versnelt, wat absurd is. De stijging van het grondpeil wordt over het algemeen als constant beschouwd over de afgelopen 1000 jaar.

We zien geen invloed op de zeespiegel in Trigde die sinds 1990 tot versnelde verandering heeft geleid.

conclusie

In deze eerste beoordeling van de beweringen van Climate Reports ontdekten we dat een van de meest benadrukte gevolgen van door de mens veroorzaakte kooldioxide-emissies, de versnelde stijging van de zeespiegel, niet plaatsvond.

We ontdekten ook dat CO2 niets te zeggen heeft over een mogelijke zeespiegelstijging bij Tregde, aangezien het (als het ooit is gebeurd) al bijna honderd jaar constant is.

Dit is een van de talloze redenen waarom de beweringen en profetieën in het Klimaatrapport niet worden geloofd.

Ook zien we dat het mogelijk is dat we op weg zijn naar de volgende ijstijd. Als je gelooft in het verwarmende effect van de uitstoot van kooldioxide, zou je waarschijnlijk zoveel mogelijk moeten mogen uitstoten totdat de komst van de ijstijd wordt uitgesteld. Maar nee, het lijkt erop dat je wilt dat ze hem bereikt. Het is ook vreemd dat de Noren de beste ter wereld moeten zijn om de veronderstelde temperatuurstijging een halt toe te roepen, terwijl wij, die hier in het noordpoolgebied wonen, degenen zijn die misschien het meest behoefte hebben aan hogere temperaturen.

Maar het kan zijn, zoals Odd Buritzen beweerde, dat de genen van Noren verband houden met een verlangen naar ijs en sneeuw, en daarom gingen onze voorouders naar ijs toen ze zich terugtrokken van het continent.

Met dank aan Mapping Surveyor Bjorn Gehr Harson voor informatie.