Het Midden-Oosten onder ons – een nieuw boek van Carl Schiøtz Wibye

In het nieuwe boek van Carl Schjøtz Wibye geeft hij een historisch overzicht van Egypte, Iran en Saoedi-Arabië om te begrijpen waarom de islam tegenwoordig het dominante politieke en religieuze systeem is in deze landen. Wat gebeurt er als immigranten uit deze landen onze vrije en gelijkwaardige westerse democratieën ontmoeten?

HRS heeft eerder Et vaklende Europa van Carl Schiøtz Wibye besproken. Our Fragile Civilization from the East’, waarin hij de historische ontwikkeling van enkele Balkanlanden beschrijft. Precies daar weet hij zeker dat hij daar een aantal jaren een Noorse gezant is geweest en heeft hij dus uit de eerste hand kennis van hoe deze landen zich ontwikkelden na de val van de muur in 1989.

Vijf jaar geleden publiceerde hij ook een boek waarover veel meer had moeten worden gesproken – en besproken – dan het in werkelijkheid was. in dit boek Hoe een gewelddadige sekte in de Arabische woestijn de islam radicaliseerde Carl Schiøtz Wibye heeft een uitgebreid overzicht gemaakt van hoe de meest conservatieve versie van de islam – het wahhabisme – zich in Europa verspreidde met behulp van miljarden Saoedische olie, en wat de gevolgen zijn voor onze vrije en liberale democratieën.

Schiøtz Wibye heeft nu weer een boek gepubliceerd waarin hij de ontwikkeling beschrijft in drie islamitische landen – Egypte, Iran en Saoedi-Arabië – vanaf de vroegste tijden tot wat ze nu zijn. In The Middle East Among Us krijgen we een uitgebreid overzicht van hoe Egyptische, Iraanse en Saoedische islamisten de vrijheid van meningsuiting beperken en assimilatie voorkomen. Net als bij de vorige boeken gebruikt hij hier zijn zeer solide kennis uit zijn tijd toen hij werkte op de Noorse ambassades in Caïro, Teheran en Riyadh, de laatste als onze ambassadeur in Saoedi-Arabië.

De titel van het boek – The Middle East Among Us – is een beetje misleidend omdat het grootste deel van het boek een overzicht is van de omstandigheden in deze drie landen, en waarom ze er uiteindelijk toe kwamen dat de meerderheid van de bevolking er vast van overtuigd was dat als religie en wetenschap elkaar tegenspreken, dan heeft religie gelijk. Het is nuttige kennis voor degenen die geloven dat moslimimmigranten veranderen zodra ze de rivier de Svensund oversteken en zich in Noorwegen vestigen.

In MC in het Midden-Oosten

Net als bij de twee vorige boeken van Carl Schiøtz vertelt Wibye levendig over de vele reizen van zijn MC door de landen waar hij gestationeerd was. Op deze manier kwam hij dichter bij de lokale bevolking en het echte leven dan wanneer hij in een auto met diplomatieke kentekenplaten reed.

Zoals de auteur zelf schrijft:

“Dit boek is een poging om een ​​overzicht te geven van hoe religie, cultuur en tradities de drie belangrijkste actoren in de regio (Egypte, Iran en Saoedi-Arabië – red.) Dan krijgen we ook een beeld in hoeverre de politieke islam als politiek instrument andere landen niet alleen op regionaal niveau beïnvloedt, maar ook in alle andere landen waar het mogelijk was om rekeningen in te trekken voor een moslimminderheid .

De auteur geeft lezers ook een uitgebreid overzicht van de achtergrond van de Moslimbroederschap en hoe de Broederschap haar ideologie verspreidt door actief gebruik te maken van vroomheid – Het principe dat iemand mag liegen om zijn religie te beschermen. Het is algemeen bekend dat de Rabita-moskee in Oslo wordt geassocieerd met de Broederschap, en dat vertegenwoordigers van buitenaf zeggen wat politiek correct is om te zeggen, terwijl ze van binnen iets heel anders zeggen.

Dit is geheel in lijn met de uitspraken van geschiedenisprofessor Terje Tvedt in “Norwegian Ways of Thinking” (Aschehoug 2016) waar hij zei:

“Ze zullen een langdurige missionaire jihad voeren voor islamisten, terwijl ze naar buiten toe spreken over het maatschappelijk middenveld, gelijkheid en democratische participatie. Het uiteindelijke doel dat ons nu te wachten staat, is het rijk van de politieke islam, ver verwijderd van westerse democratieën en van het idee van… universele mensenrechten.”

Het boek is zeer informatief en gemakkelijk te lezen, maar ook vol met feitelijke informatie en anekdotes uit zijn eigen ervaringen in deze landen. Een opmerkelijk verhaal is dat hij als ambassadeur in Saoedi-Arabië ook geaccrediteerd was in Jemen. Toen hij zijn geloofsbrieven aan president Ali Abdullah Saleh zou overhandigen, bracht hij de zaak van Martin ter sprake. Zoals velen zich waarschijnlijk zullen herinneren, werd Martine Vik Magnussen (23) van Askar in 2018 vermoord, hoogstwaarschijnlijk door Farouk Abdul Haq, van wie wordt aangenomen dat hij met zijn gezin onderdak heeft gevonden in Jemen. De enige opmerking van de chef over de kwestie was dat Martine mogelijk veel verantwoordelijkheid heeft genomen voor wat er met haar “onverantwoordelijke gedrag” is gebeurd. Dit zegt eigenlijk alles over de mentaliteit die je in deze landen tegenkomt.

Wie is de beoogde doelgroep van dit boek?

Het is niet ongebruikelijk dat iemand met jarenlange ervaring bij het ministerie van Buitenlandse Zaken zeer kritische boeken publiceert over de landen in het Midden-Oosten waarin hij werkt. Het duidt op integriteit en een sterk verlangen om de kennis en ervaring die hij in de loop der jaren heeft opgedaan door te geven. Carl Sheetz Webb had dit boek natuurlijk niet kunnen schrijven terwijl hij op het ministerie van Buitenlandse Zaken werkte, maar als gepensioneerde wel.

In veel opzichten ging hij verder waar hij was gebleven toen hij “The Terrorists Rike. How a Violent Cult of the Arabian Desert Radicalized Islam” publiceerde. In zijn nieuwe boek geeft hij lezers niet alleen meer informatie over wat er in Saoedi-Arabië gebeurt, maar breidt hij ook uit met gedetailleerde informatie over de situatie in Egypte en Iran.

Het boek is een must-read voor diegenen die geïnteresseerd zijn in de Noorse en Europese sociale ontwikkeling en de impact van immigratie uit islamitische landen in het Midden-Oosten op onze vrije democratische samenlevingen. Het boek zal ook geschikt zijn voor diegenen die zichzelf willen bijpraten over de opkomst van de islam in Egypte, Iran en Saoedi-Arabië.

Je beseft dat er veel werk achter het boek zit als het 407 pagina’s lang is, 817 (!) voetnoten heeft en een grote, gemakkelijk te vinden index heeft.

Het trieste is dat degenen die het boek echt zouden moeten lezen, dat waarschijnlijk nooit zullen doen. Voor velen is het passender om feiten achter te houden en te blijven doen alsof ze geloven dat de islam en het christendom twee kanten van dezelfde zaak zijn en dat iedereen elkaar het beste gunt. En als er zich problemen voordoen, waren wij het die niet goed genoeg konden integreren.

Het boek is uitgegeven door Gyldendal en is hier te bestellen Of gekocht bij de dichtstbijzijnde boekhandel.