Het onderzoek geeft aan dat meer medewerkers leiden tot meer onderzoekspublicaties

Zoekopdracht

Amerikaanse onderzoekers onderzochten de publicatie van een kleine 79.000 Amerikaanse academici en concludeerden dat getalenteerde individuele onderzoekers niet het antwoord zijn op meer publicaties.

Een Een Amerikaanse studie gepubliceerd in Science Advances Ik ontdekte het geheim om meer onderzoek te publiceren, en het gaat er niet om een ​​betere onderzoeker te worden.

De onderzoekers keken naar de publicatiestatistieken van iets minder dan 79.000 onderzoekers aan 262 Amerikaanse universiteiten en kwamen tot de conclusie dat de reden waarom onderzoekers van prestigieuze universiteiten meer papers publiceren dan andere, is dat deze universiteiten meer volledig bekostigde studenten, fellows en postdocs hebben die kunnen bijdragen aan de onderzoekswerk.

Statistieken uit de Higher Education Database laten zien dat trends zich ook in Noorwegen herhalen.

Minder middelen

Academici die op minder prestigieuze plaatsen terechtkomen, hebben niet dezelfde middelen op het gebied van werkgelegenheid. En dan produceren ze minder wetenschap, vertelt Sam Zhang, een van de onderzoekers achter de studie, aan het tijdschrift natuur.

Uit het onderzoek blijkt ook dat het de vaste medewerkers zijn die hiervan profiteren. Voor fellows, postdocs en diplomastudenten is het publicatiepercentage ongeveer hetzelfde, ongeacht de status van de universiteit. Maar voor vaste medewerkers loopt het sterk op, wat de studie illustreert door het feit dat grotere onderzoeksgroepen leiden tot meer gepubliceerde onderzoeken waar vaste medewerkers co-auteur zijn.

In het onderzoeksartikel is vastgesteld dat onderzoekers aan elite-universiteiten twee keer zo productief zijn als hun collega’s aan minder prestigieuze instellingen, en dat komt niet omdat ze meer bekwame academici zijn.

“De mythe dat productiviteit verband houdt met de kenmerken van individuen wordt niet ondersteund door onze gegevens”, zegt Aaron Closet, die ook aan het onderzoek werkte. natuur.

Het effect geldt alleen voor vaste medewerkers

Ze ontdekten ook dat dit zowel geldt voor degenen die hun academische loopbaan beginnen aan een prestigieuze universiteit, als voor degenen die later in hun carrière aan deze universiteit gaan werken.

De reden hiervoor is volgens de onderzoekers dat het mechanisme heel simpel is: Kenniscreatie is een teaminspanning, en een toename van het aantal onderzoekers zal de hoeveelheid geproduceerd onderzoek vergroten.

Maar: dit geldt alleen voor vaste medewerkers. Voor studenten, research fellows en postdocs is het publicatiepercentage ongeveer gelijk, ongeacht de status van de universiteit.

Zelfde trend in Noorwegen

Een snelle blik op de Higher Education Statistics-database laat zien dat deze trends ook enigszins gelden voor Noorse universiteiten, ook al is het verschil tussen top en bottom kleiner.

Zo heeft de Universiteit van Oslo met haar 1.700 voltijdsequivalenten in onderwijs- en onderzoeksfuncties in 2021 1,86 publicatiepunten per medewerker. Het is het hoogste van de Noorse universiteiten. Ook de meeste PhD-graden behaald bij UiO, 246 in 2021.

Onderaan de lijst met publicatiepunten per man per jaar in onderwijs- en onderzoeksfuncties staat de Universiteit van Zuidoost-Noorwegen met een score van 0,81. Met 14 promovendi in 2021 zijn zij ook degenen die als laatste eindigen, ondanks het feit dat ze met 953 werknemers lang niet het laagste aantal werknemers in dergelijke functies zijn.

Deze functie wordt bekleed door de Norwegian University of Environment and Life Sciences, met 477 medewerkers. In 2021 werden er 38 promoties verleend en bedroeg het gemiddelde aantal publicatiepunten per medewerker in onderwijs- en onderzoeksfuncties 1,23.