Hoe ziet het eruit om als geoloog op Antarctica te werken?

Bij veldwerk op Antarctica moeten we leven en werken op de grootste gletsjer ter wereld om de bergen te bereiken die ons kennis zullen geven van het fundament van het minst onderzochte continent van de aarde.

Voor mij als geoloog is veldwerk belangrijk. In het veld begrijpen we hoe bergen eruit zien, terwijl we het gesteente in kaart brengen en gegevens verzamelen, zodat we meer kennis kunnen opdoen over hoe de aardkorst is gevormd.

Op Antarctica is het klimaat onherbergzaam en het grootste deel is bedekt met ijs. Om voor de natuur te zorgen, hebben we meer kennis nodig over het bedreigde milieu. Dus tekenen we de basiskaart.

Het gesteente kan van berg tot berg verschillen, maar we leven en werken op een grote gletsjer en de rotswanden kunnen moeilijk te bereiken zijn. We bezoeken nunataks, we kunnen het type steen dat we vinden vastleggen. Door zoveel mogelijk plaatsen te bezoeken, kunnen we eindelijk geologische kaarten maken. Door de exemplaren mee naar huis te nemen, willen we veel mysteries oplossen over waar, wanneer en hoe het gesteente van Queen Maudland werd gevormd.

Zuidelijke zomer met bevroren zonnebrandcrème

We moeten dus ook grotere afstanden afleggen. Op Antarctica betekent dat dat we in veldkampen leven waar tenten voor langere tijd woningen worden. Het dagelijkse leven bestaat uit ontdooien, vroeg koken, eenvoudige hygiënische omstandigheden en temperaturen die onder de -20 kruipen als de zon ’s avonds achter de berg passeert. Bevroren zonnebrandcrème. Slaapzakken die koud zijn als je naar bed gaat en de vorst rond de slaapzak gaat ’s nachts open.

Maar het betekent ook tandenpoetsen in de middernachtzon en prachtig avondlicht over eindeloze sneeuwvlaktes terwijl de zuidelijke zomer nadert. Schilderachtige werkplekken. Een voorrecht om de minst bezochte bergen van Noorwegen te verkennen. Dit betekent het beklimmen van de berghellingen en enkele toppen die misschien nog niemand eerder heeft gelopen.

De belangrijkste taak vandaag is om het been niet te breken

Met regelmatige tussenpozen moeten we de kampen verplaatsen. Er zullen arbeidsintensieve dagen zijn als we tenten afbreken, uitrusting inpakken en een kunst van het laden en binden van sleeën die het lange, hobbelige transport over de oneffen ijskap naar de volgende camping moeten weerstaan. Er komt een nieuwe opzet van het kamp, ​​een goede versterking van co-working om een ​​plek te krijgen om te wonen, wat warmte in de woontent en een top om te eten voordat de avondkou weer komt.

Ver van de infrastructuur voelen we ons nog steeds veilig. We ontvangen dagelijks weerberichten van het Troll-station en hebben plannen klaar voor het geval er zware stormen worden gemeld. Wonen en werken op een grote gletsjer vereist een eerste onderzoek, kennis van gletsjers en regelmatige veiligheidsmaatregelen. Werken in steile uren omdat we langzaam en voorzichtig moeten bewegen. Dit is het moment waarop de belangrijkste taak is om het been niet te breken.

Op het werk buiten kantoor

Voor het uitvoeren van veldwerk op Antarctica zijn een uitgebreide planning, logistiek en strenge veiligheidseisen vereist. De communicatie met de buitenwereld verloopt via satellietverbinding met dagelijkse berichtendienst naar het hoofdstation.

Lange werkdagen met geologische gegevensverzameling en dagelijkse routinetijd weg van huis geven ons ook een pauze van sociale media, Olympische medailles en de dagelijkse aardverschuiving van e-mails.

Leven op en leven op het continent, door middel van internationale verdragen gewijd aan vrede, wetenschap en milieubescherming, plaatst het leven en de wereld in perspectief. We volgen oude ontdekkingsreizigers, naar weinig bezochte en onbekende streken. In de eenzame sneeuw voelen we ons veilig op het werk en thuis tussen de bergen.

Lees ook: https://blogg.forskning.no/blogg-antarktis-geologene/antarktis-har-verdens-storste-vindgroper/1985279

Lees ook: https://blogg.forskning.no/blogg-antarktis-geologene/antarktis-nokkelkontinentet-i-sor/1967819