Kan iemand opstaan ​​na deze vernedering? – VG

Brighton (VG) heeft het meest gewonnen. Nu wil Ada Hegerberg (27 jaar) haar zelfrespect terugwinnen.

Dit is een opmerking. De opmerking weerspiegelt de positie van de auteur

Drie dagen na de 0-8 aardbeving tegen Engeland keerde ze terug naar het nachtmerrie Amex Stadium, samen met Ingrid Syrstad Engen en Martin Sjögren.

“We moeten de gevolgen van dit verlies beseffen en niet proberen onszelf voor de gek te houden of ons te verbergen. We moeten toegeven wat we hebben meegemaakt”, zei de Noorse superster op de persconferentie voorafgaand aan de noodlottige ontmoeting van vrijdag met Oostenrijk.

Wordt het de kwartfinale of niet? Het uitgangspunt is simpel: Oostenrijk, dat op de 21e plaats van de wereld staat, moet verslagen worden, anders speelt het EK tegen het elfde Noorwegen.

Het is vijf jaar geleden dat Ada Hegerberg meespeelde. Toen eindigde het met het Noorse EK-falen aller tijden: ik ging na de groepswedstrijd uit na 0-1, 0-2, 0-1.

Na de nederlaag van Engeland zal het er deze keer nog bruter uitzien als het mis gaat.

Met de terugkeer van Hegerberg werd Noorwegen in de internationale media gepromoot als titelkandidaat. Hegerberg, Caroline Graham Hansen en Guro Reiten worden nog steeds genoemd bij de topspelers van het toernooi. Binnen het team hadden de spelers medailleambities.

Op dit moment durven ze het woord “Kwartfinale” niet uit te spreken. Ze zien er nog steeds bedrukt uit, hun ogen zijn serieus en hun focus ligt op het opnieuw verhogen van hun trots.

“Eerlijk gezegd is de kwartfinale niet in onze gedachten”, zei de Lyon-spits.

Ze merkt op dat het toernooi erg snel gaat, en dus hebben ze de afgelopen dagen “in een staat van stabiliteit” moeten doorbrengen.

Is het mogelijk om dit te doen? Kan het team in zo’n korte tijd worden gereset? Is het mogelijk om mentaal voorbereid te zijn nadat je bent vernederd en belachelijk gemaakt in een van de grootste worstelingen van je carrière?

Er zijn nauwelijks vergelijkbare voorbeelden in de geschiedenis van het toernooi.

Aan de mannenkant werden landen als Zaïre, Cuba, Saoedi-Arabië en Bolivia beoordeeld, maar niemand reageerde sterk. Aan de vrouwenkant versloeg de VS Thailand met 13-0 in het laatste WK, Ivoorkust, Ecuador en Argentinië zijn enkele van de andere landen die de afgelopen jaren rondkwamen. Het is een beetje zoals het zou moeten zijn.

De 8-0 overwinning van Engeland op Noorwegen is niet wat het zou moeten zijn. Zo’n grote natie, met enkele van de grootste sterren, mag niet op deze manier worden mishandeld.

Het enige soortgelijk gevoel dat ik me kan herinneren is van Belo Horizonte en Brazilië-Duitsland in de halve finales van het WK voor mannen in 2014. Er hing ook een onwerkelijke sfeer, niemand begreep wat er gebeurde voordat het voetbalgekraak plotseling werkelijkheid werd.

Net als bij Noorwegen was er complete chaos in het Braziliaanse team, 0-5 na een paar half uur, vier terug van 23 naar 29 minuten, en voor iedereen die Martin Sjögren bekritiseerde vanwege onverschilligheid voor de pauze tegen Engeland (inclusief ik):

Zijn troost kan zijn dat de Braziliaanse legende Luiz Felipe Scolari, toen 65 en een van ’s werelds meest verdienstelijke persoonlijkheden, er ook niet in slaagde het tij te keren dat hen trof. Het ging heel snel, de schok was te groot en er werden geen wijzigingen aangebracht tot de eerste helft voorbij was.

Duitsland kon alleen in het offensief stijgen en werd toen een doelwit. Engeland kon alleen maar aanvallen en toen werd hij een doelwit. Het waren komisch kleine en grote karakterfouten op beide plaatsen.

Gestopt bij 1-7 in Belo Horizonte, het hadden grotere aantallen kunnen en moeten zijn. Ik stopte bij 8-0 in Brighton, het hadden grotere aantallen kunnen en moeten zijn.

De vergelijking moet natuurlijk niet overdreven worden, de afmetingen van de vernedering die Brazilianen thuis ervoeren waren van een ander niveau. De vernedering, het gekwetste gevoel van eigenwaarde van een atleet, heeft nog steeds duidelijke overeenkomsten – evenals de mentale worsteling om weer op te staan.

Scolari beloofde dat zijn team terug zou vechten in de Bronzen Finale tegen Nederland, maar er is een goede reden om aan te nemen dat de 1-7-hit niet uit de gedachten van de spelers was: vier dagen later waren er twee nieuwe tegenslagen in de eerste. 17 minuten 0-3 op het einde.

Het hielp niet dat de bondscoach Brazilië naar de gouden medaille op het WK in 2002 leidde. Het is voorbij en iedereen herinnert zich hem voor de rest van zijn leven, na wat hij noemde “de slechtste dag van mijn leven”. .”

Het is nu vier dagen geleden dat Noorwegen werd uitgekleed en Martin Sjögren belooft niets voor de ontmoeting met Oostenrijk. Hij heeft het over “heel bijzondere dagen”, maar denkt dat Noorwegen een grote kans heeft als de spelers “de situatie aankunnen”.

Ze kregen psychiatrische hulp, ze behandelden, ze praatten, ze probeerden te begrijpen hoe dit mis kon gaan – en nu zullen ze proberen verder te gaan, letterlijk.

Oostenrijk moet aanvallen en Ada Hegerberg weet dat ze extra verantwoordelijkheid heeft met haar routine van de grootste wedstrijden. Ze heeft beloofd de leiding te nemen en er is geen betere kans om haar eerste doelpunt op het EK sinds 2013 te maken en het eerste doelpunt in het toernooi sinds ze Ivoorkust ontmoette op het WK van 2015.

haar scène.