NA Weekend, staking | Staking voor leven en gezondheid

Gevaar voor leven en gezondheid. Dat was weer de aanleiding toen de regering deze week twee wettelijke stakingen naar de looncommissies stuurde. Hij daagde het stakingsrecht uit, het machtigste echte machtsmiddel dat Noorse arbeiders vaak bezaten.

Suspensie Dit is een opmerking van een redactielid. Commentaar drukt de standpunten van de auteur uit.

Het stakingsrecht is niet alleen belangrijk in conflict, maar ook anderszins, omdat het zorgt voor veiligheid, participatie in zelfbeschikking en machtsevenwicht. De zekerheid dat men kan staken als de omstandigheden te slecht worden, geeft arbeiders het vertrouwen dat ze niet machteloos zijn en dat ze niet alleen staan ​​in de strijd voor erkenning, rechten en een bevredigend leven. Het idee dat werknemers kunnen staken, herinnert managers er ook aan dat werknemers het vermogen hebben om weerstand te bieden aan impopulaire beslissingen en tegen slechte arbeidsomstandigheden.

Collectieve eisen, onderhandelingen en stakingenDe Noorse arbeiders bouwden het land en je dagelijkse werk op. Er was een tijd dat het ondenkbaar was dat arbeiders een zaterdag vrij hadden, vier weken vrij en VGM-vereisten, en nu neem je dat als vanzelfsprekend aan, dankzij het constante touwtrekken dat gaande is sinds de Match Girls stopten met werken in 1889. Vandaag hebben we trilaterale samenwerking, waarbij we voornamelijk werken met partijen die elkaar op de een of andere manier respecteren.

Tenminste tot nu toe. Deze week heeft de regering een einde gemaakt aan de stakingen in zowel de gemeente Oslo als KS. Het was de vierde keer dat de huidige regering verwijst naar de verplichte loonraad, een instrument dat alleen in bijzondere uitzonderingen mag worden gebruikt als het leven en de gezondheid op het spel staan. Zeker, het risico is de laatste jaren alarmerend hoog in het land. Het is ongelooflijk hoe belangrijk het is voor onze burgerlijke regering om de inspanningen van alles te zien, van vuilnismannen tot leraren en verpleegsters. Te allen tijde anders dan de kronendistributietijd van het werkzame leven.

“Wij zijn gezondheidsprofessionals, natuurlijk brengen we leven en gezondheid niet in gevaar”Dat vertelde Lil Sveresdatter Larsen, voorzitter van de Noorse Vereniging van Verpleegkundigen, dinsdag aan Politske Kvarter van NRK. Volgens haar was het verpleegkundig personeel tijdens de staking vergelijkbaar met het reguliere weekendpersoneel en iets beter dan het reguliere zomerpersoneel. Tijdens de staking dacht de Noorse Raad voor Gezondheidstoezicht echter dat het een gevaar voor de gezondheid was omdat er maar heel weinig mensen aan het werk waren. En deze keer waren werkgevers, zowel in de gemeente Oslo als in KS, het op indrukwekkende wijze eens met de audit. Ik denk dat ze nu hard aan het werk is om haar vakantielijstjes uit te breiden. Uitzendkrachten en deeltijdwerkers kennen hun bezoekuren.

Minister van Arbeid Torbjorn Roy Isaksen reageerde: In dezelfde boodschap dat werkgevers vrije partijen zijn, en dat de overheid er niet omheen kan als ze een dwangloonbord eisen in plaats van een vrijstelling van de staking. Nee, het zou hebben gewerkt als de regering meer zou geven om de vrije rechten van de mensen dan om de vrije ontwikkeling van aandelenkoersen. Of het recht van leiders om mensen te behandelen zoals ze hun winst willen behouden, zo u wilt. We hebben allemaal rechten, maar sommigen verdienen ze meer dan anderen, zoals George Orwell zou hebben gezegd.

Gevaar voor leven en gezondheid. Er zijn sterke woorden die met de nodige voorzichtigheid moeten worden gebruikt, zodat ze geen loze dreigementen worden. Zoals ze nu worden gebruikt, lijkt het alsof de aanvallers iemand onder de bus gooien voor een paar extra kronen op de rekening. Het is duidelijk dat de bourgeoisie dit verhaal dient. Maar hoe zit het met werkgevers, die op de lange termijn niet willen betalen aan iemand die zorgt voor het leven en de gezondheid van mensen? Ook u werd gedwongen het conflict op te geven, kunt u antwoorden, maar zowel de gemeente Oslo als KS wisten wat ze deden toen ze geen ontheffing vroegen om de taken uit te voeren. Het bestuur betekent meestal dat de werknemers niet zullen winnen, zoals ze nu niet doen. Terwijl de huizenprijzen stijgen en de rekeningen duurder worden, zijn de lonen voor sommige groepen werk nog steeds laag. Waarom zou iemand de moeite nemen om in de toekomst verpleegster en leraar te worden?

Geloof ook niet dat iemand droomt van een staking. Het zijn in ieder geval niet de vakbonden die het stakingsfonds hebben opgehaald om hun organisatie te verdedigen. Geen werknemers, die liever in hun gekozen baan werken, dan in onaangename conflicten met hun managers te komen en in een geel reflecterend jasje te staan. Consensus is altijd een doelwit voor stakers, en iedereen weet dat stakingen een politiek instrument zijn dat met de nodige voorzichtigheid moet worden gebruikt, willen ze er blijvend toe doen. En ook met de Verplichte Loonraad, die het gebruik van stakingen als mogelijk instrument afzwakt als ze te vaak worden ingezet. Hoe gevaarlijk is het voor werkgevers om impopulaire loonacties door te voeren als ze een minister hebben die hun werknemers dwingt mee te doen?

Rechten zijn niet alleen belangrijk op papierActies moeten ook echt lijken. Wat we nu zien, is machtsmisbruik dat het vertrouwen in het beroepsleven schaadt dat we honderden jaren hebben opgebouwd. Deze week vertelde de regering Noorse arbeiders dat hun rechten van weinig waarde waren en dat ze konden gehoorzamen of verdwijnen. Dit kan er al snel toe leiden dat veel te veel mensen voor de laatste optie kiezen – niet omdat ze dat willen, maar omdat ze veiligheid zoeken voor zichzelf en voor zichzelf.

Natuurlijk is het serieus. Ik beweer zelfs dat het gevaarlijk is voor het leven en de gezondheid.

Vind Namdalsavisa leuk op Facebook