NASA heeft misschien een heel verre planeet gevonden

NASA heeft mogelijk voor het eerst sporen ontdekt van een planeet buiten onze melkweg.

Mogelijk zijn voor het eerst sporen gevonden van een planeet die om een ​​ster buiten de Melkweg draait. De ontdekking werd gedaan met NASA’s Chandra X-ray Observatory, dat 22 jaar geleden in een baan rond de aarde was. Dit is een apparaat dat röntgenstralen gebruikt om verre hemellichamen in kaart te brengen.

De mogelijke exoplaneet bevindt zich in een sterrenstelsel genaamd Messier 51 (M51), NASA meldt op haar website. Het wordt ook wel een vortexstelsel genoemd.

Een exoplaneet is een planeet buiten ons zonnestelsel. Er zijn sporen gevonden van meer dan 5.000 van deze exoplaneten, maar tot nu toe zijn ze allemaal in ons melkwegstelsel geweest.

heel erg ver

Een exoplaneet in het M51-sterrenstelsel zou ongeveer 28 miljoen lichtjaar verwijderd zijn. U zult dus enkele duizenden exoplaneten zijn die zich mogelijk in ons Melkwegstelsel bevinden.

Een lichtjaar is een afstand van 9461 miljard kilometer. Om de planeet te bereiken die nu gevonden kan worden, zou men 28 miljoen keer moeten reizen in 9.461 miljard kilometer.

Hierdoor realiseer je je misschien hoe ver dit is: de afstand tot de maan is 384.400 kilometer, bijna tien keer de omtrek van de aarde. Licht doet er 1,3 seconden over om van de aarde naar de maan te reizen. De afstand van de aarde tot de zon is 8,3 lichtminuten.

Van de aarde tot deze mogelijke nieuwe planeet in het sterrenstelsel M 51 is de afstand 28 miljoen lichtjaar.

Je kunt gerust zeggen dat elk bezoek aan de nieuw ontdekte planeet niet meteen relevant is.

– We proberen een geheel nieuwe arena te openen om nieuwe werelden te vinden door te zoeken naar planeten met röntgenbandbreedte. Het is een strategie die het mogelijk maakt om ze in andere sterrenstelsels te detecteren, zegt Rosanne Di Stefano. Zij leidde de studie, die werd gepubliceerd in het tijdschrift Nature Astronomy. Ze werkt aan het Harvard and Smithsonian Astrophysics Center in Cambridge, Massachusetts, VS.

Onderscheidende planeet retraite

Dus hoe vind je sporen van een planeet heel, heel ver weg? Wat wetenschappers tot nu toe hebben gedaan, is het licht van de ster meten. Als een planeet om de ster heen beweegt, wordt een deel van het licht geblokkeerd en zie je een karakteristieke dip.

De onderzoekers gebruikten metingen van telescopen op aarde en in de ruimte om dergelijke dips in metingen van licht en elektromagnetische straling af te lezen. Zo konden ze sporen vinden van duizenden planeten.

Deze keer hebben Di Stefano en haar collega’s straling gemeten van dubbelstersystemen die veel röntgenstraling uitzenden. Dit zijn systemen die doorgaans bestaan ​​uit een neutronenster of een zwart gat dat gas opzuigt van een nabije ster.

De nabije materie wordt erg heet en zendt veel röntgenstraling uit.

Omdat het gebied dat röntgenstralen produceert klein is, kan elke transiterende planeet alle röntgenstralen blokkeren. Dit maakt detectie gemakkelijker, omdat de röntgenstralen volledig verdwijnen.

Dit maakt het mogelijk om exoplaneten veel verder weg te detecteren dan met fotometrie kan worden gedetecteerd.

De ontdekking kan 70 jaar geleden niet worden bevestigd

Wetenschappers hebben een mogelijke exoplaneet gevonden in een systeem genaamd M51-ULS-1. Dit binaire systeem bevat een zwart gat of een neutronenster die rond een ster draait die ongeveer 20 keer zo groot is als onze zon.

De verandering in de gevonden röntgenfoto’s duurde ongeveer drie uur. Daarna zakten de röntgenstralen naar nul. Wetenschappers hebben geschat dat een mogelijke planeet de grootte van Saturnus moet hebben. Ze denken dat het ongeveer twee keer zo breed is als de baan van Saturnus.

NASA schrijft op haar website dat het onderzoek weliswaar fascinerend is, maar dat er meer gegevens nodig zijn om te bepalen of wat er is gemeten daadwerkelijk afkomstig is van een planeet. Dan staan ​​de onderzoekers voor een grote uitdaging. Ze geloven dat het 70 jaar zal duren voordat de potentiële planeet weer op dezelfde plaats passeert na het voortzetten van de lange reis rond het sterrenstelsel.

We zullen waarschijnlijk tientallen jaren moeten wachten om een ​​nieuwe clip te zien, zegt co-auteur Nia Imara, die werkt aan de Universiteit van Californië, Santa Cruz.

– En omdat we niet zeker weten hoe lang het duurt, weten we ook niet precies wanneer we moeten kijken.

Het resultaat van het gewelddadige verleden

Als het waar is dat er een planeet in dit systeem is, betekent dit dat het een veranderlijk en gewelddadig verleden heeft gehad. Een exoplaneet in zo’n systeem zou een supernova-explosie moeten overleven die resulteerde in een neutronenster of zwart gat.

Ook de toekomst is onzeker. Een begeleidende ster kan ook exploderen als een supernova.

Di Stefano en haar collega’s zochten naar röntgensporen in 238 systemen in drie verschillende sterrenstelsels en gebruikten gegevens van ESA’s Chandra en XMM-Newton in hun analyse.