Noorse uitgevers probeerden te bedriegen door nepagenten – NRK Kultur en underholding

– In de afgelopen jaren heeft de uitgever e-mails ontvangen van mensen die zeiden dat ze de auteur zijn van de uitgever, of een auteur vertegenwoordigen die door de uitgever is gepubliceerd. Ze vragen om de tekst van een nieuw boek om te controleren of de uitgever de juiste versie heeft.

Ze gebruiken vaak echte namen met e-mailadressen die vergelijkbaar zijn met de echte adressen.

Deze methode doet denken aan phishing, wat betekent dat onbevoegden proberen gevoelige digitale informatie te achterhalen.

Norah Campbell, de directeur van romanspublicaties van Aschehoug, vertelde NRK dat ze veel van deze berichten hebben ontvangen. En ze zag ook dat haar naam werd gebruikt.

– Ik vind het onaangenaam en walgelijk. Tegelijkertijd vraag ik me echt af wie er achter zit en wat ze echt willen.

Ze zegt dat het moeilijk kan zijn om fraude op te sporen, omdat afzenders vaak een goede taal spreken en een goede kennis van de uitgever lijken te hebben.

Het is moeilijk om te stoppen

Verschillende grote uitgevers in Noorwegen hebben aan NRK bevestigd dat ze e-mails hebben ontvangen die lijken op die van Aschehoug.

Uitgever Oktober kreeg te maken met verschillende pogingen om het script voor Karl Ove Knausgård te bemachtigen. Ze namen contact op met de agent die weigerde de e-mails te verzenden.

Zelfs als we de ervaringen onthullen, houden ze niet op. Ingeri Engelstad, directeur uitgeverij, zegt dat er voortdurend nieuwe pogingen komen, en vaak verbeteren ze.

Door de vele e-mails die de afgelopen jaren naar de uitgeverij zijn gestuurd, heeft de uitgever de beveiliging rond nog niet gepubliceerde teksten aangescherpt.

We hebben onder meer nieuwe procedures ontwikkeld om te voorkomen dat het script in verkeerde handen valt, zei Engelstad in oktober.

De Deense uitgever van Knausgård, Susanne Bent Andersen van Lindhardt & Lindhof, is ook benaderd door mensen die zeggen dat ze de Noorse auteur vertegenwoordigen.

Ze belde ook de agent om erachter te komen dat hij er was en wisselde e-mails met hem uit.

– Hij was doodsbang, want hij was het niet die hem belde. Gelukkig gebeurde er niets. Maar je hebt zin om thuis te zitten met het hele huis verlicht, en opeens staat iemand buiten naar binnen te kijken, zonder het te beseffen, Ze zegt tegen Danmarks Radio.

Ik weet niet zeker wat er met verdwaalde tekst gebeurt

Pogingen om de boekenindustrie te misleiden hebben op verschillende plaatsen in de wereld invloed gehad op uitgeverijen. Onder de auteurs die zijn gebruikt, zijn onder meer John Grisham, J.K. Rowling en Joe Nesbo. Ik schrijf de New York Times​

Maar de boekenindustrie is verward over het doel van het experiment.

De daders lijken een goede kennis te hebben van de uitgevers en er is veel werk verzet om het netwerk van uitgevers, agenten en scouts van één auteur in kaart te brengen.

Maar uit een zoektocht op het dark web blijkt dat er maar heel weinig gestolen teksten hun weg vinden, schrijft de krant.

De uitgevers die werden opgelicht, werden ook niet benaderd om geld te vragen om het script te herstellen. Ondanks dat ongepubliceerde tekst van grote waarde kan zijn.

Advocaat Hans Marius Graasvold heeft het auteursrecht als privégebied en werkt al enkele jaren samen met de boekenindustrie. Hij had zoiets niet gezien.

– Ik ben verbaasd dat mensen die kennis lijken te hebben van de boekenindustrie en die zich tot het uiterste hebben ingespannen om de informatie te krijgen, zoiets doen, zegt hij tegen NRK.

Ondertussen wordt er zowel in Noorwegen als daarbuiten gespeculeerd over wat er achter zou kunnen zitten. Alles, van Russische verzekeringsagenten tot de filmindustrie, is gelanceerd als mogelijke boosdoeners. Volgens Danmarks Radio​

Nora Campbell in Aschehoug heeft ook een theorie.

Het lijkt ons alsof het informatie is waarnaar ze op zoek zijn, in feite lezen ze de tekst en weten ze ervan, meer dan alleen het witwassen van geld. Maar dit is slechts speculatie van mijn kant.