Organisaties stellen grondhuurbelasting op windenergie uit

Onlangs heeft de regering ervoor gepleit dat industrieën die bijzonder grote winsten maken uit gedeelde natuurlijke hulpbronnen, een zogenaamde grondhuurbelasting moeten betalen.

Volgens het plan zal de belasting zowel de viskweek als de terrestrische windenergie dekken. Maar nu pleiten brancheorganisatie Energi Norge en Norwea voor uitstel en wijziging van de belasting, om investeringen in windenergie niet te vertragen.

– Niet volledig ontworpen

De regering heeft voorgesteld om de huur van grond, de extra winst uit toegang tot natuurlijke hulpbronnen, te belasten tegen een tarief van 40 procent voor windenergie op land.

Op de website van het ministerie van Financiën schrijft het kabinet dat het van plan is het voorstel in de loop van het jaar ter consultatie in te dienen en dat het in 2023 zal worden ingediend.

De Noorse leider Åslaug Haga vindt het niet acceptabel om de staatsbegroting vast te stellen op basis van een belasting die niet volledig is onderzocht.

Veel belangrijke fiscale details zijn niet bekend, niet onderzocht en er heeft geen begeleiding plaatsgevonden. Zo kan het land niet bestuurd worden, zegt Haga in een e-mail aan de NTB.

– Vertraagt ​​de groene shift

De Noorse energiedirecteur Knut Kropelin is van mening dat de belasting de groene transitie zal vertragen als deze wordt ingevoerd zoals gepland.

– Dit kan moeilijk de bedoeling zijn. Hopelijk neemt het Europees Parlement de tijd om het juiste ontwerp te vinden, zodat zowel de behoefte aan inkomsten voor het beleggingsfonds als meer hernieuwbare energie worden opgevangen, zegt hij in de e-mail van Energi Norge en Norwea.

in e-mail De organisaties hebben de financiële commissie gestuurd, ze zijn niet tegen de grondhuurbelasting voor de onshore wind, maar ze vinden dat het anders moet worden geregeld om sommige projecten niet onevenredig te raken.

Zoals de regering voorstelt om de belasting te regelen, zullen degenen die denken dat het de investeringen in windenergie zal vertragen. Uiteindelijk, denken ze, kan dit leiden tot faillissementen van bestaande faciliteiten.