Polen zijn pioniers in het behoud van de poolgebieden

Slechts 20 landen exploiteren het hele jaar door wetenschappelijke onderzoeksstations op Antarctica, waardoor ze toegang hebben tot het grootste “natuurlijke laboratorium van de natuur” met het potentieel voor ambitieuze onderzoeksprogramma’s en internationale samenwerkingen. De barre klimatologische omstandigheden van Antarctica, de strenge milieu-eisen en de enorme logistieke uitdagingen die gepaard gaan met het onderhouden van onderzoeksstations en het implementeren van wetenschappelijke programma’s, maken deze regio ook tot een testgebied voor nieuwe technologie. Antarctica is nu ook een van de belangrijkste onderzoeksgebieden op het gebied van milieuverandering op aarde.

Poolse onderzoekers behoorden tot de pioniers van het onderzoek op Antarctica en traden in de voetsporen van hun landgenoot Henrik Arktowski, de ontdekkingsreiziger, geofysicus en geograaf. Na zijn studie in België, op slechts 26-jarige leeftijd, organiseerde Arctowski in 1897 een expeditie naar de Zuidpool, waarmee hij zijn jarenlange poolonderzoeksavontuur begon. De expeditie arriveerde per boot op de geplande bestemming, de allereerste expeditie die de winter doorbracht op het ijs van Antarctica.

Arctowski’s onderzoek heeft aanleiding gegeven tot verschillende nieuwe wetenschappelijke hypothesen, waaronder de Antarctische hypothese, nu bevestigd door de moderne wetenschap, een bergketen die wordt gekenmerkt door de structuur van de Andes in Zuid-Amerika en de Grahams’ Land Mountains op het Antarctisch Schiereiland. Ook werd de theorie van de golfverplaatsing van orkanen ontwikkeld, evenals de theorie van de oorzaken van een diepere ligging van het Antarctisch plat dan bij andere continentaal plat. De afgelopen jaren was Arctowski betrokken bij onderzoeksprojecten op Spitsbergen en bekleedde hij verschillende belangrijke functies bij natuurhistorische musea en aan universiteiten in België, de VS en Polen. Het Unnatak-schiereiland op Antarctica en een berg en gletsjer in Svalbard, evenals het Pools Antarctisch Wetenschappelijk Station op de Zuidelijke Shetlandeilanden heten Arctowski.

Poolse onderzoekers zetten deze traditie al vele jaren voort en hebben uitgebreid onderzoek gedaan in de poolgebieden, zowel op jaarrond als op seizoensstations. Twee jaarrond stations zijn van bijzonder belang: het Poolse Antarctische Henrik Arktowski Station op het zuidelijk halfrond en het Pools Hornsund Arctic Station van Stanislaw Sedlicki op het noordelijk halfrond ten zuiden van Svalbard.

Het Poolse Antarctische Henryk Arctowski Station werd opgericht in 1977 en is een wetenschappelijke en onderzoekseenheid onder leiding van de afdeling Biochemie en Biofysica van de Poolse Academie van Wetenschappen. Het station, gelegen op King George Island, meer dan 14.000 km van Polen, verricht wetenschappelijk onderzoek op het gebied van oceanografie, geologie, glaciologie, geomorfologie, klimatologie, microbiologie, botanie, ecologie, ornithologie en genetica, mariene biologie en chemie, en in kaart brengen, evenals continue milieumonitoring. Er wordt onderzoek gedaan naar variabiliteit in polaire ecosystemen, naar de ontwikkeling, structuur en dynamiek van biodiversiteit, en naar de impact van klimaatverandering die wordt waargenomen op het Antarctisch Schiereiland op de functie van mariene en terrestrische ecosystemen. Materialen en gegevens die zijn verzameld door middel van meer dan 40 jaar continu onderzoek, leveren een solide bijdrage aan de wereldwijde wetenschap.

Van cruciaal belang vanuit het huidige perspectief is het wereldwijde onderzoek naar klimaatverandering en ecologische monitoring om de grootte en toestand van zeevogels en haaienpopulaties te bepalen, die op hun beurt belangrijke inzichten verschaffen in de toestand van het hele ecosysteem en de monitoring van koolstofconcentraties in neerslag in alle zijn vormen (bijv. regen of sneeuw) , om de potentiële stroom van verontreinigende stoffen van zowel afgelegen als lokaal luchtvervoer te bepalen.

Volgens het Milieubeschermingsprotocol van het Antarctisch Verdrag is heel Antarctica een natuurreservaat gewijd aan vrede en wetenschap. Het is echter belangrijk om rekening te houden met de situatie aan de andere pool van onze planeet, op de Noordpool. Ondanks zorgen over de unieke omgeving, strijden landen in de regio om invloed en moedigen ze mijnbouwbedrijven aan om naar olie en gas te zoeken. Alarmerende uitspraken over de uitputting van de natuurlijke hulpbronnen van de aarde zijn er in ieder geval sinds de publicatie van het eerste rapport van de Club van Rome in 1972. Terwijl het debat woedt over de toekomstige beschikbaarheid van energie van de aarde, zal de verleiding gebieden verkennen die nog niet zijn aangekomen . Je wordt arm, om sterker dan ooit te worden.

Andere belangrijke Poolse poolstations, zoals het Poolse Arctic Hornsund Station van Stanisław Šidlici, begonnen als een seizoensstation in 1957 en breidden hun activiteiten het hele jaar door uit in 1978. Het wordt geleid door de Poolse afdeling Geofysica. Academie van Wetenschappen. Het onderzoek van het station is gericht op een beter begrip van de aard van het noordpoolgebied en zijn veranderingen, vooral in de context van klimaatverandering.

Met tevredenheid kan worden gezegd dat het onderzoek dat is uitgevoerd vanuit de Poolse poolstations een welverdiende internationale erkenning geniet en een belangrijke bijdrage levert aan het wereldwijde onderzoek op een gebied dat belangrijk is voor de toekomst van onze planeet.

een. Michel Kleber