Swarte Beat: symbool van het Nederlandse racisme

De aanhoudende protesten zijn een duidelijk signaal naar politici in Nederland dat ze niet willen veranderen. Het is tijd om te praten over bedrijfsracisme en politiegeweld.

Kronieken
Dit is een kroniek. De opmerkingen in de tekst zijn voor rekening van de schrijver.

Eind november is dit een bekend gezicht: internationale toeristen houden blanke en Nederlanders tegen als ze zwartgeverfde gezichten, pruiken, grote rode lippen en gouden oorbellen tegenkomen. Deze Swordy Beat-figuren, of zogenaamde “Swarte-Better”, dansen op straat in kleurrijke kostuums die doen denken aan de koloniale tijd, vermaken kinderen en zwaaien naar voorbijgangers.

Ze behoren tot een lange traditie van kindervakantie genaamd Assepoester, waar katholieke priesters geschenken en snoepjes geven aan alle kinderen om Assepoester’s verjaardag op 6 december te vieren. Ze hebben, samen met hun assistenten, een klein leger van “Black-Better”. Hoewel de oorsprong van de Sword-Fiat door de geschiedenis heen is veranderd, vindt het huidige stereotype van de Sword-Better zijn oorsprong in negentiende-eeuwse portretten, uit een tijd dat slavernij volgens de Nederlandse wet nog was toegestaan.

Hoewel de oorsprong van Swarte Fiat al eeuwenlang niet in twijfel is getrokken, leidde de gewelddadige arrestatie van twee zwarte Peter-demonstranten in 2011 tot een nationaal debat dat al bijna een decennium gaande is. Terwijl aanhangers van de Swarte-Better-persoon volhouden dat hij een onschuldig onderdeel is van een belangrijk nationaal erfgoed, is het argument van de tegenstanders dat de manier waarop hij verschijnt verwijst naar slavernij en daarom moet worden veranderd.

“Niet racistisch, maar waarschijnlijk kwetsend”

Uit peilingen eind 2019 blijkt dat tweederde van de Nederlanders nog steeds wil dat traditie in de huidige vorm blijft. De Black Lives Matter-beweging biedt de mogelijkheid om niet alleen Swarte Fiat aan te pakken, maar ook de diepe wortels van bedrijfsracisme.

Antiracisme-activisten kunnen de overweldigende steun van de politieke elite echter niet vertrouwen. Als lid van de Liberaal-Conservatieve Volksvrijheid en Democratische Partij (VVT) verzet de Nederlandse premier Mark Rutte zich tegen overheidsingrijpen in kwesties van “cultuur”.
“Traditie” om te doen, zoals het Sword Beat-debat. Op een recente persconferentie zei hij: “De Black-Better-viering is een volkscultuur, een traditie en zeker niet racistisch. Maar ik heb het gevoel dat sommige mensen het beledigend vinden.

Dit wordt nog verergerd door de neiging van Rutte om racisme te zien als een zaak die buiten de verantwoordelijkheid van de staat valt. Op de vraag wat de regering wil doen naar aanleiding van de Black Lives Matter-protesten, antwoordt Rutte dat de introductie van nieuwe wetgeving of nieuwe tactieken racisme niet zal voorkomen. In plaats daarvan stelde hij voor om simpelweg sociale normen vast te stellen die discriminatie en uitsluiting verwerpen, en onthulde dat discriminerende individuen “een probleem met mij zouden hebben en hoop voor jou en veel mensen”.

Komt er meer ruimte voor politiegeweld?

De wet die de woorden van Rutte nog betekenislozer maakt, is in volle gang. De eerste kamer bespreekt momenteel de introductie van een controversiële hervorming die de kans vergroot dat de Nederlandse politie elektrische schokpistolen, pepperspray en wapens gebruikt. Dit zou leiden tot lagere straffen in gevallen waarin burgers omkomen als gevolg van politie-interventie – agenten krijgen nu maximaal drie jaar gevangenisstraf in plaats van vijftien jaar voor moord door nalatigheid.

Deze plannen voor wetswijziging zijn tot dusver onder de radar van de traditionele media terechtgekomen, hoewel organisaties als Control Alt Delight en Amnesty International hebben gewaarschuwd. Dit is erg ingewikkeld, vooral omdat raciale profilering en politiegeweld in Nederland ernstige en wijdverbreide kwesties zijn. Volgens het tijdschrift Lilith zijn tussen 2016 en 2019 33 mensen omgekomen door Nederlandse politieoperaties. Dit jaar (2020) stierven slechts acht mensen, wat een toename laat zien in politiegerelateerde sterfgevallen.

Geen van deze zaken is door het Openbaar Ministerie overgedragen aan de rechter. Daarnaast is Amnesty International van mening dat raciale profilering in Nederland wijdverbreid is en dat mensen met een minderheidsachtergrond vaak door de politie worden gediscrimineerd. Eerder in 2020 bleek uit een peiling dat de helft van de mensen die vorig jaar door de politie in Amsterdam zijn benaderd, te maken heeft gehad met raciale profilering.

Noem een ​​schoffel een schoffel

Deze kwestie is niet alleen van toepassing op de politie. Vorige maand erkenden Nederlandse belastingambtenaren racistische details in hun praktijken voor belastingcontrole, na een onderzoek door de krant Drew en RDL News Broadcasting. Uit een ander onderzoek van het staatspersbureau NOS blijkt dat gemeenten ook informatie over andere nationaliteiten van hun inwoners gebruiken om risicoprofielen voor hun burgers op te stellen.

De Black Lives Matter-beweging heeft een nieuwe kans gecreëerd om langdurige en vaak verwaarloosde kwesties met betrekking tot racisme en politiegeweld in Nederland aan te pakken. Maar de wortels van het Nederlandse racisme zitten diep. In de afgelopen weken hebben we de afwezigheid van lege retoriek en de actie van de conservatieve premier gezien, en we blijven kalm
Parlementaire druk voor verder legaal geweld bij de politie. Alles bij elkaar schetst het een grimmig beeld van het Nederlandse debat over institutioneel racisme en politiegeweld.

Hoewel over de Sword Fiat in de loop der jaren veel publiek debat is gevoerd, is het op het gebied van racisme in Nederland slechts het topje van de ijsberg. “Ik geef niet echt om Sword Fiat, ik zorg voor alles wat er op de andere 364 dagen van het jaar gebeurt”, zei een kennis.
Suriname onlangs over het onderwerp. De aanhoudende protesten en de wijdverbreide druk om verandering te brengen, sturen echter een sterke boodschap naar de Nederlandse politici: het wordt tijd om het Nederlandse racisme bij de juiste naam te noemen en de kwestie naar de wortel te brengen – de diepte van racisme.
Organisatorische wortel.
Vertaald uit het Engels door Bjørg Hellum.

Follow-up en neem deel aan de discussies over de opmerkingen van Uptonposten Facebook En Twitter