Vedanta Path: Okbobi vs Royal Dutch Shell PLC.

In een recente uitspraak in een reeks zaken die betrekking hebben op de aansprakelijkheid van moedermaatschappijen, oordeelde het Hooggerechtshof dat de Britse immigrantenmoeder in hoger beroep ging tegen de vraag of de slachtoffers een gemeenschappelijke wettelijke verplichting verschuldigd waren. Door de acties of tekortkomingen van haar buitenlandse dochterondernemingen.

Bij de beoordeling of de vordering voldoende was om door te gaan, benadrukte de Hoge Raad dat de Engelse wet een moedermaatschappij niet aansprakelijk acht voor schade veroorzaakt door haar dochtermaatschappijen. In plaats daarvan zijn er, althans in theorie, juridische mogelijkheden voor eisers die willen bewijzen dat een moedermaatschappij de plicht heeft om voor de slachtoffers van haar buitenlandse bedrijven te zorgen. Daarom is deze zaak belangrijk voor degenen die wereldwijd aanwezig zijn in de mijnindustrie.

Twee gemeenschappen die in de Nigerdelta wonen, zijn beschuldigd van milieuschade en milieuschade en systemische vervuiling veroorzaakt door olielozingen uit pijpleidingen die worden beheerd door de Nigerian Shell Petroleum Development Corporation (SPTC), een Nigeriaanse dochteronderneming van de RTS. S) heeft een klacht ingediend. Zowel in de High Court als in het Court of Appeal werd gesteld dat de eisers in een behoorlijk discutabele zaak niet konden bewijzen dat de RDS hun een verplichting verschuldigd was.

De Hoge Raad aanvaardde dit echter niet, met het argument dat zijn plicht door een moedermaatschappij aan zijn buitenlandse dochteronderneming moest worden betaald in omstandigheden die nadelig kunnen zijn; Bewering van de volgende principes besproken in de Vedanta Resource PLC Vs Lungo Milestone Case,² Aangeduid als ‘Vedanta Ways’. De vier ‘manieren’ zijn als volgt:

1. Een moedermaatschappij neemt de leiding of het gezamenlijk beheer van de gerelateerde activiteit van haar dochteronderneming over.
2. Een moedermaatschappij biedt gebrekkige advisering en / of bevordert een gebrekkig veiligheids- / milieubeleid op groepsniveau, dat vervolgens door haar dochteronderneming wordt geïmplementeerd.
3. Een moedermaatschappij bevordert het veiligheids- / milieubeleid op groepsniveau en neemt serieuze stappen om ervoor te zorgen dat dit beleid door haar dochteronderneming wordt geïmplementeerd.
4. Een moedermaatschappij beweert een zekere mate van toezicht en controle te hebben over haar dochteronderneming.

Na een evaluatie van de interne regelgevingskaders en het beleid op groepsniveau van de RDS, concludeerde de Rekenkamer dat er een serieuze vraag was of de bedrijfsstructuur van de RDS toelaatbaar was om op een zinvolle manier macht aan de STDC over te dragen. Als resultaat zou een echt probleem moeten worden geprobeerd onder ‘Vedanta Ways’ (1) en (3).³

Door Vedanta te versnellen, zal Okbobi het voor ouders in het VK gemakkelijker maken om schadeclaims tegen hun bedrijven in te dienen. Om deze juridische risico’s beter te beheren, moeten multinationals in de mijnindustrie (vooral die met dochterondernemingen in turbulente rechtsgebieden) hun huidige bedrijfsstructuren, operationele beleidslijnen en gepubliceerd materiaal (intern en extern) evalueren en hoe deze hun wettelijke aansprakelijkheid zullen beïnvloeden. In het bijzonder zou het nuttig zijn om te overwegen:

• Het beoordelen van interne materialen om de naleving van de intentie van de bedrijfsstructuur en elektriciteitsleidingen te bepalen. Als de individuele rechtspersoonlijkheid van een dochteronderneming wordt ondermijnd door interne besluitvormingsmaatregelen, kan worden gesteld dat een moedermaatschappij de verantwoordelijkheid heeft genomen om toezicht te houden op de activiteiten van die dochteronderneming.
• Hoe het mensenrechtenbeleid op groepsniveau wordt geformuleerd en welke inzet zij namens de moederorganisatie kunnen tonen. Bedrijven moeten zich er ook van bewust zijn dat ander gepubliceerd materiaal, zoals stabiliteitsrapporten, kan worden geplaatst als bewijs van een dergelijke toezegging.
• Of interne besluitvormingsprocessen dochterondernemingen de indruk kunnen geven dat er geen echte autonomie is ten opzichte van het moederbedrijf. Nogmaals, bedrijven moeten overwegen hoe het interne managementbeleid kan worden gezien, vooral in de context van een controverse.

Dit wil niet zeggen dat wereldwijde mijnbouwbedrijven moeten proberen hun mensenrechten en milieuverplichtingen te omzeilen. Op mensenrechten gerichte wetgeving blijft groeien (bijv. De EU ‘verordening conflictmineralen’, die verplichte rapportage van tin-, wolfraam- en goudimporteurs in de EU verplicht stelt en de zorgvuldigheidseisen voor mensenrechten, is onlangs in werking getreden op 1 januari 2021) en de betekenisvolle maatschappelijke verantwoordelijkheid van de multistakeholderorganisaties Verwachten dat er plichten worden nageleefd.

Multinationals die actief zijn in de mijnbouwsector zijn echter steeds kwetsbaarder geworden voor mensenrechten- en milieuconflicten. Door de toenemende bereidheid van Engelse rechtbanken te benadrukken om vorderingen tegen moedermaatschappijen voor de acties van buitenlandse bedrijven te behandelen, herinnert Okbobi eraan dat bedrijven met complexe toeleveringsketens steeds krachtigere maatregelen moeten nemen om mensenrechten te beheren. Milieurisico’s.

Opmerkingen

1. (2021) UKSC3.
2. Vedanta Resources PLC versus Lungov et al., (2019) UKSC20.
3. Hoewel de rechtbank oordeelde dat de wegen (2) en (4) in deze zaak niet openstonden voor eisers, neemt dit niet weg dat dergelijke mogelijke aansprakelijkheidsmiddelen directe juridische risico’s met zich meebrengen.

Lees het artikel online: https://www.globalminingreview.com/mining/09032021/the-vedanta-route-okpabi-vs-royal-dutch-shell-plc/