Vredesprijs: de klant moet betalen, niet het parlement

Hoe wordt de exploitatie van het prestigieuze gebouw van het Nobelinstituut in Oslo gefinancierd?

Wilhelmsen Troyen, de voorzitter van het Noorse parlement, betwijfelt terecht bij de DN op 29 mei dat het parlement de financiële verantwoordelijkheid op zich neemt, die in principe bij de instelling in Stockholm ligt.

De interne verdeling van verantwoordelijkheden bij de Nobel Foundation is al bijna 15 jaar een thema in mijn strijd om respect te garanderen voor de bedoeling van een mensheid uit het Nobeltijdperk die samenwerkt aan ontwapening in plaats van een race tegen het verderf. Mijn werk leidde er in 2012 toe dat de Zweedse Stichtingsautoriteit de Nobelstichting opdracht gaf het doel van de Vredesprijs te onderzoeken en haar hulporganen in Noorwegen te begeleiden (zie nobelwill.org). Het is nog niet gebeurd, maar verduidelijking van de interne taakverdeling kwam goed van pas toen de Stichting in 2017 intervenieerde tegen de verwaarlozing van de Literatuurprijs. Hiervoor kreeg ik dank van de Stichting.

De prijzen worden toegekend uit de fondsen van de Nobel Foundation en zijn verantwoordelijk voor het vervullen van de bedoeling van de Nobel, en zullen toezicht houden op en leiding geven aan de hulporganen en hun kosten dekken. Zo was het de Zweedse stichting die het gebouw in Oslo in 1904 kocht en het Nobel Instituut een startkapitaal van 300.000 kronen schonk.

De rente en een kwart van het jaarlijkse geld van de Vredesprijs was bedoeld om de activiteiten van het departement te dekken.

De werkzaamheden worden uitgevoerd met een professionele offertestudie voor de vier Zweedse prijzen in gevestigde instellingen met eigen budgetten. De Zweedse Academies voor Wetenschap en Literatuur en het Karolinska Institutet, zoals het Noorse Comité, zullen hun eigen eigendom en hun Nobelpartij niet financieren. De Nobelstichting zou dit moeten compenseren.

Steun van het Noorse parlement is geen goed idee, en basismaterialen staan ​​in de weg. Het Noorse Comité staat aan het hoofd van het Nobelinstituut, maar het is “ondergeschikt aan de instelling” en moet financieel “onafhankelijk” zijn. Dit wordt vermeld in de artikelen 11 en 12 van de statuten van de Nobelstichting, goedgekeurd door de koning van Zweden in 1900, met betrekking tot de oprichting van de Nobelinstituten.

Het Noorse Nobelcomité is de afgelopen jaren enorm uitgebreid met een vredescentrum, onderzoeksactiviteiten, concerten en meer, via eigen eenheden die vanuit het buitenland worden gefinancierd. Hoewel dit in strijd kan zijn met de statuten, is het mogelijk dat directe steun van het Parlement in strijd is met het uitgangspunt van financiële onafhankelijkheid.

De Noorse parlementsvoorzitter Troen schreef op 29 mei in DN dat de taak van het Parlement “beperkt is tot het benoemen van leden van de commissie”. Maar Nobel had een doel. Volgens het testament zal de verkiezing van personen in het Comité en als prijswinnaars worden gebruikt om het doel van de Vredesprijs te bevorderen. Toen hij zijn testament schreef, vijftig jaar voor de atoombom, voorzag Nobel wapens voor volledige vernietiging. De belangrijkste verantwoordelijkheid van de Noorse Nobelorganen is het promoten van het Nobelvredesprogramma.

Het Nobelinstituut heeft geld nodig, maar in een wereld waar alles en iedereen op elk moment door kernwapens kan worden geëlimineerd, is het zeer dringend om een ​​lange stap terug te doen en opnieuw te kijken naar het toekomstige Nobel-idee.

Wereldwijde samenwerking in een gedemilitariseerde samenleving van alle naties is cruciaal voor zowel welvaart als overleving.(Voorwaarden)Copyright Dagens Næringsliv AS en/of onze leveranciers. We willen graag dat u onze cases deelt via een link die rechtstreeks naar onze pagina’s leidt. Alle of een deel van de Inhoud mag worden gekopieerd of anderszins worden gebruikt met schriftelijke toestemming of zoals toegestaan ​​door de wet. Voor meer voorwaarden zie hier.