Wandelen met het klimaat in een wandeling voor, met en rond het klimaat

De Climate Walk is een wandeling die zich uitstrekt van de Noordkaap tot het meest westelijke punt van Europa, Cabo da Roca, in Portugal. Nu is het lopen niet echt het belangrijkste, maar wat er onderweg gebeurt en wordt beleefd.

Een van de deelnemers, Norina Deverling, kwam net langs Hymens en vertelde graag over zowel het project als de reis. Norina loopt niet elke 11.000 km, het is als een soort estafette, er zijn veel deelnemers, en ze nodigen mensen die langs de weg wonen uit om mee te doen op een of twee etappes.

– We ondersteunen klimaatverandering en maken mensen bewust van wat er gebeurt. We willen met mensen praten, luisteren naar hun eigen ervaringen en onderweg iets leren. We bestaan ​​uit veel groepen, waarvan de kleinste maar één persoon is, en die duren zeker drie weken, zegt ze.

in Rabotita

Als we Norina ontmoeten, is ze net naar Rabotita geweest. Ze kreeg lokale aanhang bij Frode Solbakken, bekend van zowel de Nature Conservancy als de Hemnes Tourist Association en als gespecialiseerde leraar. Zelf studeert ze in Oostenrijk, waar de Klimaatmars vandaan komt.

Het artikel gaat verder onder de afbeelding

Snelheid is niet belangrijk, ze doen 11 maanden op 11.000 km, en ze bezoeken 17 landen.

– Alles begon op 5 juni vanuit Nordkapp en in september zal het ook starten vanuit Cabo da Roca. Dan beginnen we van twee kanten, en het is de bedoeling om in april in Wenen te eindigen.

Het doel is dan om te gaan, te luisteren, te leren, te spreken, les te geven, dingen te creëren en verbinding te maken via zowel blogs als podcasts. op de site climatewalk.eu Je kunt het op de voet volgen, terwijl de podcast beschikbaar is op spotify .

We voeren geen politiek, maar we voeren een activiteit uit op basis van feiten en wetenschap. We hebben een overeenkomst met een radiostation en een televisiestation in Oostenrijk dat ons volgt en zij hebben ons onder meer een camera geleverd.

Ze legt uit dat ze helemaal geen blanke missionarissen zijn, ze willen gesprekken met mensen die langs de weg wonen, mensen die kennis en meningen hebben. Door middel van gesprekken hopen ze te leren en kennis over te dragen zonder met de vinger te wijzen.

Frode Solbakken zegt dat hij een e-mail heeft gekregen met de vraag of hij hen kon ontmoeten. De groep bestond oorspronkelijk uit 5-6 personen, maar het werd uiteindelijk alleen Norina.

– Nu ga ik verder met mijn wandeling naar Mosjøen, en er komt nog een deelnemer bij. Plannen veranderen vaak in een mum van tijd, zegt ze met een glimlach en legt uit dat ze al twee weken loopt en nog een keer zal lopen voordat ze haar neus naar huis keert.

Het artikel gaat verder onder de afbeelding

stoffelijk overschot. Op weg naar Rabotita worden de sporen van de terugtrekkende gletsjer duidelijk. Foto: Norina Deverling

Volg niet alleen het plan

Niet alles verliep volgens plan, niet in de laatste plaats dat het weer in Noord-Noorwegen een deel van de schuld moet zijn.

– We gaan niet langs de E6, er is veel verkeer, we beleven liever de natuur. We moesten een pad volgen dat een rivier overstak in Saltfgill. We kregen het advies om deze reis niet te maken, de rivier was zo overstroomd dat het erg moeilijk zou zijn om deze over te steken.

Wat heb je tot nu toe geleerd en ervaren?

– Er is veel interesse in het klimaat, we hebben het getest in gesprekken met Sami die sprak over Altautbyggen en zijn strijd. We spraken met betrokkenen bij de conflicten en over groen kolonialisme. We leerden ook over toerisme op de Lofoten, waar het gebrek aan toiletten het drinkwater bedreigt. En we hebben veel geleerd van het Nordland National Park Centre. Dit is geen mars tegen klimaatverandering, maar een mars om te leren. We willen in de toekomst gebruik maken van lokale kennis en ervaring.

Het artikel gaat verder onder de afbeelding

Oxtenden. Norina geeft de voorkeur aan de woeste Noorse natuur om langs de E6 te wandelen. Foto: Norina Deverling

Onderweg zullen er veel discussies zijn over het klimaat. Norina zegt dat het moeilijk kan zijn om mensen aan het praten te krijgen als ze zichzelf meteen voorstelt als Climate Walk. Als je alleen met mensen zou praten, zouden ze veel meer geïnteresseerd zijn, en dan is vrijwel iedereen min of meer geïnteresseerd in en beïnvloed door klimaatverandering.

We zien veranderingen in de manier waarop we leven, waardoor we onze levensstijl moeten veranderen. We zien hoe de natuur wordt gevormd en hoe deze mensen beïnvloedt. Ik denk dat het creëren van verbindingen tussen mensen belangrijk is, en dan kunnen we gemeenschappelijke oplossingen vinden.

Geloof in de toekomst

– Hoe zie je de toekomst, ziet het er donker uit, of denk je dat we de problemen zullen oplossen?

– Het ziet er nu misschien niet goed uit, maar ik heb nog hoop. We zien politici nog steeds hetzelfde praten als in de jaren ’70, maar ik doe het omdat ik nog hoop heb.

Froud zit naast hem, knikt en levert bijdragen. Ze kwamen overeen om een ​​dialoog aan te gaan en begrijpen dat het moeilijk is om gewoonten te veranderen en voordelen op te geven.

We moeten spreken en luisteren om diegenen te begrijpen die denken dat we niets hoeven te doen. Norina zegt dat de dingen aan het veranderen zijn, misschien zien ze wat er gaat gebeuren, maar weten ze niet goed hoe ze ermee om moeten gaan.

Bij de Nature Conservancy schrijven we zoveel, misschien moeten we meer tijd besteden aan het tonen van de natuur aan mensen. Kijk nu eens naar de rivier, is het zoals we het willen, of laten we het liever drooglopen, zegt Frode, wijzend op de Rusuga-rivier, die net van meer water is voorzien als Statkraft water uit volle reservoirs moet lozen.

Zijn jongeren zich meer dan ouderen bewust van het klimaatprobleem?

Greta Thunberg heeft misschien veel mensen wakker gemaakt en dingen op de agenda gezet, maar ik denk dat het een beetje anders is. Norina vertelt dat er ook veel volwassenen zijn die hierin geïnteresseerd zijn.

Nu zijn Norina en Climate Walk verder gegaan. Je vindt ze misschien in de natuur, nieuwsgierig en spraakzaam. Ga dat gesprek gerust aan.